Kobieta na Księżycu (film 1929)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kobieta na Księżycu
Die Frau im Mond
ilustracja
Gatunek

przygodowy sci-fi

Data premiery

15 października 1929

Kraj produkcji

Niemcy

Czas trwania

162 min

Reżyseria

Fritz Lang

Główne role

Gerda Maurus
Willy Fritsch
Klaus Pohl
Gustav von Wangenheim

Wytwórnia

UFA

Dystrybucja

UFA

Kobieta na Księżycu (Die Frau im Mond) – niemiecki film niemy science-fiction w reżyserii Fritza Langa o wyprawie na Księżyc grupy badaczy w poszukiwaniu złota. Film ten zrobiony został na podstawie powieści żony i współpracowniczki Langa, Thei von Harbou, pod tym samym tytułem.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Profesor Georg Manfeldt, specjalista od Księżyca, jest przekonany o występowaniu tam atmosfery zawierającej tlen, wody, a przede wszystkim złóż złota. W jego teorię wierzy tylko inżynier i właściciel zakładów lotniczych Wolf Helius, który planuje pierwszy lot na Srebrny Glob. Buduje w tym celu wielką rakietę, która w pierwszy lot zabiera na pokład m.in. tytułową kobietę. Rakieta startuje z Ziemi i szczęśliwie ląduje na Księżycu.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Model V-2 z odtworzony motywem graficznym z filmu

Film ten często uważany za pierwszy film gatunku fantastyczno-naukowego. Przedstawia po raz pierwszy w historii kina podróż człowieka rakietą (w szczególności rakietą wielostopniową). Inspiracją dla Fritza Langa do jego powstania była pionierska książka Hermanna Obertha o technice rakietowej Podróż w przestrzeń kosmiczną (niem. Die Wege zur Raumschiffahrt), która zapoczątkowała w Republice Weimarskiej swoisty boom rakietowy[1]. W trakcie prac nad filmem Lang dla dodania dramaturgii wymyślił sekwencję odliczania do startu rakiety[1][2]. Reżyserowi zależało na naukowej poprawności dzieła, stąd jego konsultantami naukowymi zostali sam Oberth oraz Willy Ley. Na potrzeby filmu powstała realistyczna makieta rakiety kosmicznej. Oberth zgodził się nawet zbudować rakietę, która wystartuje w dzień premiery filmu, jednak nie udało mu się zdążyć na czas[1].

W rzeczywistości na filmie widzimy jedynie aktorów grających w dekoracjach wnętrza rakiety, zaś cała rakieta pokazana w filmie była jedynie niewielkim modelem, co oczywiście wychwycili krytycy[3]:

Pamiętam, oglądałem ten film we Lwowie i na programie byłem z kolegą moim, wówczas asystentem Politechniki we Lwowie, dziś jednym z najtęższych konstruktorów w Polsce (...). Oglądaliśmy film z całem zainteresowaniem, rzecz prosta, szczegóły techniczne interesowały nas najbardziej. W pewnej chwili kolega mój chwyta mnie za rękę: – Przypatrz się, tam po lewej stronie, widzisz, klapa zamknięta śrubkami ze „szlicem"! – Wykluczone. – No więc, przypatrz się dokładniej. Istotnie, śruby, które sądząc z wielkości rakiety powinny były mieć przynajmniej po pół metra średnicy, posiadały „szlic", t. zn. można je było przykręcić takim zwyczajnym śrubociągiem, np. od maszyny do szycia. Świetny kawał. Były to zatem maleńkie śrubki, a tem samem model nie mógł być większy, jak półtora do dwu metrów. Pan Fritz Lang przeoczył ten szczegół, albo nie liczył sią z tem, że model jego będzie oglądał tak świetny technik o tak bystrem spojrzeniu, jak kolega M. Ale wrażenie, jakie wywołała rakieta było niezrównane i prof. Oberth zyskał szeroką popularność i nawet otrzymał grubsze sumy na swoje już rzeczywiste eksperymenty. Film sam zyskał duże powodzenie, bo pan Fritz Lang jest zdolnym reżyserem i posiada zacięcie techniczne.

Później film ten stał się popularny w otoczeniu konstruktora rakiet Wernhera von Brauna. Pierwsza rakieta V-2 odpalona z sukcesem z Peenemünde miała wymalowany motyw graficzny z filmu.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Fritz Rasp – Walter Turner[2]
  • Willy Fritsch – Wolf Helius[2]
  • Gerda Maurus – Frieda Velten[2]
  • Gustav von Wangenheim – prof. Hans Windegger
  • Karl Platen – komentator radiowy
  • Klaus Pohl – prof. Georg Manfeldt
  • Tilla Durieux – inwestorka
  • i inni[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Launius 1998 ↓, s. 107–109.
  2. a b c d Was verdankt die Raumfahrt dem Stummfilm Die Frau im Mond (1929) von Fritz Lang? –. Spektrum der Wissenschaft, 07.09.2003. [dostęp 2022-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-27)]. Cytat: Als ich das Abheben der Rakete drehte, sagte ich: Wenn ich eins, zwei, drei, vier, zehn, fünfzig, hundert zähle, weiß das Publikum nicht, wann die losgeht. Aber wenn ich rückwärts zähle: Zehn, neun, acht, sieben, sechs, fünf, vier, drei, zwei, eins, NULL! – dann verstehen sie.
  3. Aleksander: Fantastyczne możliwości filmowe [w:] "Światowid" nr 37 (474), 10 września 1933, s. 22
  4. Kobieta na Księżycu w bazie Filmweb

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]