Kocioł (województwo dolnośląskie)

wieś | |
![]() Widok wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
460–510 m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
38[1] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-343[2] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853323 |
Położenie na mapie gminy Lewin Kłodzki ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
![]() |
Kocioł – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lewin Kłodzki.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kocioł to wieś łańcuchowa leżąca w najdalej na południe leżącej części Wzgórz Lewińskich, na wschód od Taszowskich Górek, na północnych zboczach Kościelnej Góry, na wysokości około 460–510 m n.p.m.[3]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kocioł powstał w XVI wieku jako folwark, około 1600 roku stał się wsią należącą do Lewina Kłodzkiego[3]. W roku 1747 mieszkało tu 15 zagrodników i chałupników, a w 1765 kmieć, 12 zagrodników i chałupników, w tym 14 rzemieślników[3]. W 1840 roku w miejscowości było 17 budynków i 18 warsztatów tkackich, a więc praktycznie wszyscy mieszkańcy trudnili się tkactwem chałupniczym[3]. W XIX wieku miejscowość ożywiła się, ponieważ znalazła się na trasie z Lewina Kłodzkiego do Olešnic, które były wtedy modnym letniskiem[3]. W tym czasie Kotle był pruski urząd celny, a przy granicy z Czechami znajdowała się popularna gospoda[3]. Po 1945 roku wieś podupadła, znacznie wyludniła się i utraciła swój uzdrowiskowy charakter[3]. 1992 roku było tu zaledwie 8 gospodarstw rolnych[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Kocioł przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:
Ptak (Fort Karola) – Lisia Przełęcz – Kulin Kłodzki – Przełęcz w Grodźcu – Leśna – Lewin Kłodzki – Taszów – Kocioł – Miejski Lasek – Jawornica – Zimne Wody – Kozia Hala – Sołtysia Kopa – Podgórze PL/CZ – Orlica – Zieleniec – Torfowisko pod Zieleńcem – Kamienna Góra – Przełęcz Sokołowska – Polanica-Zdrój,
Ludowe – Przełęcz Polskie Wrota – Jawornica – Jerzykowice Małe – Kocioł – Kocioł PL/CZ – Olešnice v Orlických horách – Číhalka – Podgórze PL/CZ.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 493 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 124, 125. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-03-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7.