Kocioł parowy przepływowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kocioł parowy przepływowykocioł parowy bez walczaków, w którym podgrzewacz wody, parownik i przegrzewacz połączone są szeregowo, a woda, przepływając przez kolejne segmenty przechodzi ze stanu ciekłego w parę przegrzaną. Stosowane od lat 20. XX wieku[1].

Kocioł przepływowy jest jedynym kotłem pozwalającym uzyskać ciśnienie ponadkrytyczne. Wymaga stosowania wody kotłowej o najwyższej jakości (demineralizowanej i odgazowanej) oraz automatycznych układów sterujących, dostosowujących dawkę paliwa oraz ciśnienia i temperatury w układzie do zmiennego obciążenia kotła.

Kotły przepływowe o najwyższych ciśnieniach (do 350 barów) i wielkiej wydajności (do 150 Mg/h) buduje się w elektrowniach.

Najpowszechniejszymi kotłami przepływowymi są kocioł Bensona, kocioł Ramzina i kocioł Sulzera.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kotły bezwalczakowe (przepływowe) [online] [dostęp 2017-09-09] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Dobrzański (red): Encyklopedia Techniki. T. Budowa maszyn. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1968, s. 213-214.