Kodeks Rios

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragment z Kodeksu Riosa

Kodeks Riosaaztecki dokument prekolumbijski zawierający informacje na temat kalendarza Azteków oraz opis stworzenia świata.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kodeks Riosa niekiedy zwany Kodeks Vaticanus, Kodeks Vatican A lub Kodeks Vaticanus 3738, został znaleziony w zbiorach Biblioteki Watykanu w Rzymie. Wiąże się go z innym manuskryptem – Kodeksem Telleriano Remensis, znajdującym się w Bibliotece Narodowej w Paryżu. Autorstwo przypisuje się po części dominikaninowi, Pedrowi de los Rios, który w latach 1547 i 1562 pracował w Oaxaca i Puebla. Niektóre fragmenty napisał jego brat. Kodeks Riosa we Włoszech pojawił się po roku 1566.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Kodeks Riosa napisany został alfabetem łacińskim w języku nahuatl, pochodzi z okresu po podboju Meksyku. Prawdopodobnie jest kopią o wiele starszego manuskryptu, zagubionego Kodeksu Huitzilopochtli. Wchodzi w skład Kodeksów Borgii. Składa się ze 101 stron europejskiego papieru złożonego na kształt harmonijki.

Treść rękopisu zawiera opis toltecko-chichimeckiej kultury z Doliny Teotihuacán. Dzisiejsi naukowcy dzielą go na siedem sekcji:

  • pierwsza opisuje cztery epoki świata i historie ich zagłady;
  • druga zajmuje się 260 dniowym kalendarzem znanym jako tonalamatl;
  • następna opisuje rytuały i panujące zwyczaje oraz przedstawia charakterystykę Azteków;
  • w kolejnej sekcji znajduje się tabela kalendarza dla lat 1558 - 1619
  • w piątej sekcji znajduje się opis 18 miesięcznego kalendarza po 20 dnia każdy, wraz z odbywającymi się ceremoniami oraz rysunki bogów – opiekunów;
  • szósta część jest najbardziej interesująca i zawiera historię Azteków, poczynając od ich migracji po najważniejsze wydarzenia w Dolinie Meksyku. Opis obejmuje lata 1195 - 1549;
  • ostatnia część przedstawia symbole lat 1556 - 1562.

Większość kodeksu opatrzona jest długim komentarzem w języku włoskim. Kodeks Riosa uznawany jest za amerykański kamień z Rosetty. Za jego pomocą uczeni w znacznym stopniu odczytali tajemnicze pismo azteckie. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Watykańskiej

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą osobą, która opublikowała Kodeks był Lord Kingsbrough. Jego wydanie zawierało angielskie tłumaczenie z języka włoskiego. Każda strona została opatrzona informacjami na temat bogów z panteonu Azteków.

W 1979 w Austrii wydano pierwszą w XX wieku publikację Kodeksu Riosa.[1] Do ważniejszych należy zaliczyć wydanie włoskie z 1900 roku[2]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Sten: Malowane księgi dawnych narodów Meksyku. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1980. ISBN 83-08-00088-6.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kodeks Rios. Graz, Austria: Akademische Druck - u. Verlagsanstalt,1979. Wydawcy w Niemczech, Anglii, Hiszpanii i Francji. SPE ** F 1219 C731X 1979
  2. Vaticano messicano manoscritto Il 3738, il detto Codice Rio de Janeiro, riprodotto w fotocromografia di duca il eccellenza sua di spese Loubat na della cura Biblioteca Vaticana. Rzym, Włochy: Danesi; 1900.