Kokoryczka okółkowa
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
kokoryczka okółkowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Polygonatum verticillatum (L.) All. Fl. pedem. 1:131. 1785 | |
Kokoryczka okółkowa (Polygonatum verticillatum) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny szparagowatych (według systemu APG III z 2009). W Polsce roślina dość rozpowszechniona, ale częściej spotykana tylko na południu oraz w części północno-wschodniej kraju.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Wzniesiona i kanciasta o wysokości przeważnie 50-80 cm, wyjątkowo do 100 cm. Nie rozgałęzia się, przeważnie jest naga. Wyrasta z czołgającego się kłącza.
- Liście
- Mają równowąski lub podługowaty kształt i blaszkę liściową o szorstkich brzegach. Bezogonkowe, tworzą na łodydze okółki, w każdym okółku 3-7 liści.
- Kwiaty
- Zwisające kwiaty o długości do 2,5 cm wyrastają na szypułkach w kątach okółków liściowych, w liczbie 1-7 w jednym okółku. Mają 6-ząbkowy, rurkowaty okwiat białej barwy o długości 5-10 mm. 6 pręcików. Roślina kwitnie od maja do czerwca.
- Owoc
- Jagoda z kilkoma nasionami. Dojrzała ma czerwony kolor.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Występuje w cienistych lasach i zaroślach. W górach bardziej rozpowszechniona, niż na niżu. Geofit. Gatunek charakterystyczny dla Cl. Betulo-Adenostyletea[3].
- Roślina trująca
- Trujący jest cały pęd nadziemny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-01] (ang.).
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Identyfikatory zewnętrzne: