Kolcokopacz
| Clyomys | |||
| O. Thomas, 1916[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
kolcokopacz | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Echimys laticeps O. Thomas, 1909 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Kolcokopacz[2] (Clyomys) – rodzaj ssaków z podrodziny Euryzygomatomyinae w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w centralnej Brazylii i Paragwaju[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Kolcokopacze są gryzoniami o średniej wielkości[6], wyglądem zewnętrznym zbliżonych do myszowatych. Długość ciała (bez ogona) 150–295 mm, długość ogona 48–89 mm; masa ciała 100–350 g[4][7]. Korpus kształtu szczurzego, średniej wielkości oczy. Ogon ma długość mniej więcej połowy wymiaru ciała. Przednie łapy mają 4 funkcjonalne palce, a tylne 5. Wzór zębowy: I C P M = 20[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1916 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) kolcokopacza szerokogłowego (C. laticeps).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Clyomys: gr. κλυω kluo ‘słyszeć, usłyszeć’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’ [8][1].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należy jeden współcześnie występujący gatunek[9][7][3][2]:
- Clyomys laticeps O. Thomas, 1909 – kolcokopacz szerokogłowy
Opisano również gatunek wymarły z holocenu Brazylii[10]:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c O. Thomas. Some Notes on the Echimyinæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 18 (105), s. 300, 1916. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 294. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 572. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 599. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Clyomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Subfamily Eumysopinae. Animal Diversity Web. [dostęp 2009-11-25]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 367. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Z. Abramowiczówna (red.): Słownik grecko-polski. T. 2. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 678. (pol. • gr.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
- ↑ P. Hadler, D.H. Verzi, M.G. Vucetich, J. Ferigolo & A. Ribeiro. Caviomorphs (Mammalia, Rodentia) from the Holocene of Rio Grande do Sul State, Brazil: Systematics and paleoenvironmental context. „Revista Brasileira de Paleontologia”. 11 (2), 2008. DOI: 10.4072/rbp.2008.2.03. (ang.).