Kolonia Labuan
| kolonia korony brytyjskiej | |||||
 Ceremonia wywieszenia brytyjskiej flagi na Labuan, 24 grudnia 1846 r. | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Powierzchnia |
Ok. 67,340 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
Ok. 29.7 os. na km² | ||||
Położenie na mapie.jpg) Mapa Labuan, 1888 r. | |||||
.svg)
.svg)
Kolonia Labuan (ang. The Crown Colony of Labuan) – dawna kolonia korony brytyjskiej położona na terenie dzisiejszego malezyjskiego terytorium federalnego Labuan, tj. na siedmiu wyspach (Labuan, Burung, Daat, Kuraman, Papan, Rusukan Kecil i Rusukan Besar) przy północno-zachodnim wybrzeżu wyspy Borneo.
Kolonia miała powierzchnię 26 mil kwadratowych (czyli ok. 67,340 km²), a jej populacja wynosiła 2000 osób (dane z 1864 r.)[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przed brytyjską kolonizacją wyspa była niezamieszkana, choć od XIV w. należała do Sułtanatu Brunei[2], dla którego miała ważne znaczenie strategiczne; była także wykorzystywana przez chińskich i malajskich żeglarzy. Za brytyjskie dążenia do kolonizacji tego terenu odpowiada James Brooke. Oprócz Wielkiej Brytanii, tym terytorium zainteresowane były także Stany Zjednoczone[3].
Kolonia powstała po podpisaniu przez brunejskiego sułana Omara Alego Saifuddina II i imperium brytyjskie traktatu z 18 grudnia 1846 roku. Labuan stało się wolnym portem, nie obowiązywały tam cła. W latach 1890–1904 kolonią zarządzała North Borneo Chartered Company, ale od 1904 Labuan znowu zarządzały władze brytyjskie. Od 1907 roku to terytorium było częścią Straits Settlements[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ James Hewitt, Geography of the British colonies and dependencies, 1864 [dostęp 2025-02-14] (ang.).
- ↑ Rozan Yunos, Bandar Seri Begawan, Loss of Labuan, a former Brunei island, The Brunei Times, 7 września 2008 [dostęp 2025-02-14] [zarchiwizowane 2014-04-28].
- ↑ a b Patricia Hului, 5 things you should know about the Treaty of Labuan [online], KajoMag, 14 maja 2020 [dostęp 2025-02-14] (ang.).
