Komórki Opalskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komórki Opalskiego (ang. Opalski cells) – zwyrodniałe komórki astrogleju, opisywane w mózgowiu w przebiegu encefalopatii wątrobowych, szczególnie w encefalopatii wtórnej do choroby Wilsona. Lokalizują się w jądrach podstawy i wzgórzu. Są duże (średnicy do 35 μm), mają niewielkie bogate w chromatynę jądro komórkowe ułożone centralnie lub na obwodzie komórki i obfitą cytoplazmę, piankowatą lub ziarnistą[1]. Opisał je w 1930 roku polski patolog Adam Opalski[2]. Termin komórek Opalskiego wprowadził do medycyny Mirosław Mossakowski w 1965[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Paweł P Liberski, Wielisław Papierz, Wojciech Kozubski, Iwona Kłoszewska, Mirosław Jan Mossakowski: Neuropatologia Mossakowskiego. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2005, s. 23-25. ISBN 83-89309-63-7.
  2. ↑ Opalski A. Über eine besondere Art von Gliazellen bei der Wilson-Pseudosklerosegruppe. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 124. 1, 1930. DOI: 10.1007/BF02865108. 
  3. ↑ Mossakowski MJ. Some remarks on the morphology and histochemistry of the so-called Opalski cells. „Acta Neuropathol”. 4. 6, s. 659-68, 1966. PMID: 5886838. 

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Komórki_Opalskiego&oldid=51795942”