Komandor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oznaki stopnia:

czapka garnizonowa

insygnia

Naramiennik

(1952–1956)

„lewy przód”

Komandor (kmdr) – wojskowy stopień oficerski w Marynarce Wojennej i Jednostce Wojskowej Formoza, odpowiadający pułkownikowi w pozostałych rodzajach sił zbrojnych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw w NATO[1].

Użycie[edytuj | edytuj kod]

W Polsce stopień komandora powstał w 1921, wraz z pozostałymi pierwszymi stopniami w Marynarce Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano zapożyczonego z Wojsk Lądowych stopnia pułkownika marynarki. Od momentu utworzenia komandor znajduje się w hierarchii pomiędzy komandorem porucznikiem a kontradmirałem i jest odpowiednikiem pułkownika. W latach 1921–1952 był najwyższym stopniem oficerów sztabowych, a od 1952 jest najwyższym stopniem wojskowym wśród oficerów starszych.

Stopień wojskowy komandora jest zaszeregowany dla grup uposażenia nr 16-16C. W kodzie NATO określony jest jako OF-05. W związku z tym, że w Wielkiej Brytanii i USA captain to polski komandor, a commander w Royal Navy i US Navy to komandor porucznik, często występują omyłki w tłumaczeniach.

Jego odpowiednikami w marynarkach wojennych innych państw są m.in.:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stopnie wojskowe po angielsku. ellalanguage.com. [dostęp 2021-05-10].