Komin Pokutników

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok od wschodniej strony z Orlej Perci

Komin Pokutników (słow. Komín kajúcnikov, niem. Büßerkamin, węg. Vezeklők kéménye[1]) – komin w północno-wschodniej ścianie Buczynowej Strażnicy w polskich Tatrach Wysokich[2]. Ma długość około 400 m i wylot w Dolince Buczynowej. Prowadzi nim droga wspinaczkowa (V, miejscami V+ stopień trudności w skali trudności UIAA). Po raz pierwszy przeszedł ją znany taternik Jan Długosz. Przejście to opisał w tomie opowiadań pt. Komin Pokutników[3]. Obecnie komin ten i w ogóle drogi wspinaczkowe na zachodniej ścianie wznoszącej się nad Dolinką Buczynową są przez taterników odwiedzane bardzo rzadko[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. Komin Pokutników (zbiór opowiadań alpinistycznych), wyd. 1, Warszawa: Text, 1994, ISBN 83-86144-01-7.
  4. Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.