Komitat Komárom
| komitat | |||
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Siedziba | |||
| Data likwidacji |
1918 | ||
| Powierzchnia |
2 843 km² | ||
| Populacja (1910) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
71,0 os./km² | ||
| Plan | |||
| |||
Położenie na mapie Królestwa Węgier
| |||
.svg)
Komitat Komárom (węg. Komárom vármegye, łac. comitatus Comaromiensis, pol. komitat Komarno) – dawny komitat w środkowej części Królestwa Węgier.
Komitat był jednym z najstarszych na Węgrzech, powstał pod koniec X w. lub na przełomie X i XI w. Rozciągał się na obu brzegach Dunaju. Podczas najazdów tureckich komitat został spustoszony po klęsce pod Mohaczem 29 sierpnia 1526 r., następnie tereny te były wielokrotnie najeżdżane przez Turków. W przeciwieństwie do sąsiedniego komitatu Esztergom komitat nie stał się częścią Imperium Osmańskiego. W wyniku reform józefińskich w latach 1786-1790 komitat był połączony z komitatem Esztergom w komitat Komárom-Esztergom. Następnie znów samodzielny komitat. Siedzibą władz komitatu był zamek w Komarnie, od którego komitat wziął swą nazwę, a następnie miasto Komárom[1].
W okresie przed I wojną światową komitat dzielił się na cztery powiaty i jedno miasto.
Po traktacie w Trianon komitat został podzielony pomiędzy Czechosłowację i Węgry. Pozostała przy Węgrzech część została w 1923 r. połączona z pozostałą częścią komitatu Esztergom w nowy komitat Komárom és Esztergom[2].
W wyniku pierwszego arbitrażu wiedeńskiego w 1938 r. północna część komitatu powróciła do Węgier i komitat został odtworzony, z przyłączeniem części dawnego komitatu Pozsony. Po drugiej wojnie światowej przywrócono granicę z 1938 r.
Obecnie teren komitatu jest podzielony pomiędzy kraj nitrzański na Słowacji, pozostała przy Węgrzech część po reformie administracyjnej z 1950 r. wchodzi w skład komitatu Komárom-Esztergom ze stolicą w Tatabánya.
| Powiaty (járás) | |
|---|---|
| Powiat | Siedziba władz |
| Csallóköz | Nemesócsa |
| Gesztes | Nagyigmánd |
| Tata | Tata |
| Udvard | Ógyalla |
| Miasta komitackie (rendezett tanácsú város) | |
| Komárom | |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juraj Žudel: Stolice na Slovensku. Bratislava: Obzor, 1984, s. 65-72.
- ↑ § 11 pkt 2 1923. évi XXXV. törvénycikk a közszolgálatban álló tisztviselők és egyéb alkalmazottak létszámának csökkentéséről és egyes kapcsolatos intézkedésekről
.svg)
