Komorów (województwo lubuskie)
| Artykuł | 51°57′49.06″N 14°46′3.03″E |
| - błąd | 0 m |
| WD | 51°57'38.02"N, 14°45'59.33"E |
| - błąd | 1 m |
| Odległość | 368 m |
| ||||
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  lubuskie
| |||
| Powiat | krośnieński | |||
| Gmina | Gubin | |||
| Liczba ludności (2013) | 271[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 68 | |||
| Kod pocztowy | 66-620 | |||
| Tablice rejestracyjne | FKR | |||
| SIMC | 0909360 | |||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | ||||
 51°57′49,06″N 14°46′03,03″E/51,963628 14,767508
| ||||
Komorów (niem. Mückenberg, łuż. Komorow)[2] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin; przed 1945 pod nazwą Mückenberg.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
O Komorowie wspomniano w dokumentach pierwszy raz w roku 1403[3]. Do wsi, która została w 1928 roku przyłączona do gminy miasta Guben należały pierwotnie: folwark, owczarnie oraz kolonia z leśniczówką. Do końca wojny Komorów należał do parafii Kościoła Klasztornego w Guben[4].
Od roku 1935 stał się znany za sprawą garnizonu, ponieważ stacjonował tu 29 Pułk Piechoty oraz inne wojska. Po wojnie koszary wykorzystywały 19 Dywizja Zmechanizowana, 5 Saska Dywizja Pancerna (Zmechanizowana) i do 2002 roku 5 Brygada Zmechanizowana[4].
W 1952 roku mieszkało w Komorowie 220 osób w 50 gospodarstwach. Znajdował się tutaj również wybudowany w 1900 roku młyn elektryczny o zdolności produkcyjnej 15 ton na dobę[4].
W 1987 roku rozpoczęto budowę, a w roku następnym ukończono budowę kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego[5].
W Komorowie rośnie najstarszy i najgrubszy wiąz szypułkowy w Polsce oraz prawdopodobnie także Europie – Wiąz Wiedźmin. Obwód pnia ma 930 cm, średnicę pierśnicy 296 cm, wysokość 18-19 m, zaś wiek ok. 463 lat[6][7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozmieszczenie ludności w gminie według miejscowości. Gmina Gubin. [dostęp 2015-11-16].
- ↑ Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
- ↑ Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 24
- ↑ a b c Traczyk 2011 ↓, s. 250.
- ↑ Traczyk 2011 ↓, s. 251.
- ↑ Szlakiem krzyży pokutnych po obu stronach Odry : kamienne zabytki dawnego prawa : informator-przewodnik turystyczny terenu Euroregionu-Sprewa-Nysa-Bóbr. Zielona Góra: Lubuska Regionalna Organizacja Turystyczna "LOTUR", s. 9. ISBN 978-83-930067-0-0.
- ↑ Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych - Wiąz Wiedźmin
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.24-25
- Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 250-255. ISBN 978-83-88059-54-4.
- Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński: Drzewa Polski. Warszawa: PWN, 2016. ISBN 978-83-63895-686. OCLC 934696860.
- Siedziba gminy: Gubin
