50°43′13″N 21°36′07″E/50,720278 21,601944Komorna
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | świętokrzyskie | |
| Powiat | sandomierski | |
| Gmina | Obrazów | |
| Liczba ludności (2008) | 330 | |
| Strefa numeracyjna | 15 | |
| Kod pocztowy | 27-641[1] | |
| Tablice rejestracyjne | TSA | |
| SIMC | 0800798 | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego   Komorna | ||
Położenie na mapie Polski  Komorna | ||
| 50°43′13″N 21°36′07″E/50,720278 21,601944
| ||
Komorna – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Obrazów[2].
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Spis treści
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona jest między Rożkami a Kleczanowem, przy drodze krajowej nr 77 z Lipnika do Przemyśla, od której prowadzą tu dwie drogi, jedna z nich wąwozem lessowym w stronę dawnej szkoły.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0800806 | Przyłogi | część wsi |
| 0800812 | Wincentów | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Komorna w wieku XIX, wieś i folwark w powiecie sandomierskim, gminie i parafii Obrazów, odległa od Sandomierza 13 wiorst.
W roku 1883 domów 26, mieszkańców 179.[6]
W XV w. własność Jana Tułkowakiego herbu Topór (Długosz L.B. t.II, s.352)[6].
Folwark Komorna z attynencją Zagrody, od rzeki Wisły wiorst 11, posiadał rozległość mórg 594, na co składały się: grunta orne i ogrody mórg 365, łąk mórg 24, pastwisk mórg 74, lasu mórg 62, nieużytki i place mórg 26. Budynków z drzewa 14, płodozmian 6. i 9. polowy. Folwark ten w r. 1869 oddzielony od dóbr Święcica[6]. Na przełomie XVIII i XIX wieku miejscowość należała do rodziny Ślubicz-Załęskich. W międzywojennej Polsce w miejscowym dworze (dziś remiza strażacka) gospodarowali Bukowińscy[7]. Zespół parkowo-dworski położony jest na lessowym cyplu wyżynnym. Opodal dworku stoi kamienna figurka Matki Boskiej. Na cokole widnieje napis:
- „Feliks i Zofia Bukowińscy proszą o modlitwę – 1927 r. Błogosław Matko nasze niwy żyzne, łąki, lasy, kwiatów kielichy i tych co na wsi wiodą żywot cichy, Miłując Boga, pracę i Ojczyznę”.
Po śmierci Feliksa Bukowińskiego jego żona wyjechała do Warszawy, majątek oddając w dzierżawę swojemu szwagrowi Chrzanowskiemu, który prowadził dochodową gospodarkę rolną na 150 morgach do 1944 r.[7] Rok później majątek rozparcelowano. W czasie okupacji we dworze znaleźli schronienie wysiedleńcy. Mieszkał tu z rodziną profesor Makowski, prowadząc tajne nauczanie[7].
Na przełomie 1972/73 r. Komorna miała 87 gospodarstw, na obszarze 355 ha.
Związani z Komorną[edytuj | edytuj kod]
- Leon Cieśla (ur. 30 grudnia 1912 w Komornej, zm. w 1945 w Groß-Rosen) – żołnierz Batalionów Chłopskich.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-01-29].
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c Komorna w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IV: Kęs – Kutno. Warszawa 1883.
- ↑ a b c Myjak ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Myjak: Portal gminy Obrazów - Sołectwo Komorna. PAIR Sandomierz 2007. Urząd Gminy Obrazów [dostęp 2015-04-30].
| |||||||||||||||
