Na mapach: 
51°24′44″N 16°33′28″E/51,412222 16,557778
51°24′44″N 16°33′28″E/51,412222 16,557778Konary (powiat wołowski)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||||
| ||||
 Ruiny cukrowni | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  dolnośląskie
| |||
| Powiat | wołowski | |||
| Gmina | Wińsko | |||
| Liczba ludności (2011) | 195[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 71 | |||
| Kod pocztowy | 56-160 | |||
| Tablice rejestracyjne | DWL | |||
| SIMC | 0882684 | |||
Położenie na mapie gminy Wińsko  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu wołowskiego  | ||||
| 51°24′44″N 16°33′28″E/51,412222 16,557778
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Konary (niem. Kunern lub Cunern)– wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Wieś wymieniona została w staropolskiej, zlatynizowanej formie Uconar w łacińskim dokumencie wydanym w 1202 roku wydanym we Wrocławiu przez kancelarię biskupa wrocławskiego Cypriana[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[3]:
- ruiny pierwszej na świecie cukrowni, przerabiającej buraki, zbudowanej w latach 1801–1802 z inspiracji i pod nadzorem Franza Karla Acharda. Budynek cukrowni spłonął w 1945 r., a w 1964 r. został zabezpieczony jako trwała ruina. Na ścianie znajduje się tablica ku czci Acharda i jego dzieła
- grodzisko z XII wieku, ślady obok wsi
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 60.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 194. [dostęp 2012-10-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colmar Grünhagen: Regesten zur schlesischen Geschichte. Breslau: Josef Max & COMP., 1886.
