Konfederacja Zbigniewa Oleśnickiego

Konfederacja Zbigniewa Oleśnickiego (także konfederacja korczyńska^[1]) – konfederacja zawiązana 25 kwietnia 1438 w Nowym Mieście Korczynie pod wodzą biskupa Zbigniewa Oleśnickiego za rządów małoletniego Władysława III^[2].

Konfederacja była wymierzona przeciwko opozycji szlacheckiej sprzyjającej czeskiemu husytyzmowi i zabiegom o koronę czeską dla Jagiellonów^[2]. Sygnatariusze konfederacji zobowiązywali się do walki z każdym „kto by błędy kacerskie szerzył”^[3]. Odpowiedzią na jej zawiązanie była Konfederacja Spytka z Melsztyna.

Przypisy

↑ Konfederacji Oleśnickiego nie należy mylić z o rok późniejszą konfederacją Spytka z Melsztyna, również zawiązaną w Korczynie i także nazywana konfederacją korczyńską)
↑ ^a ^b Jan Dzięgielewski (1994). Encyklopedia Historii Polski: Dzieje Polityczne. Morex. ISBN 978-83-902522-1-6. S. 317
↑ Janusz Tazbir (1973). Dzieje polskiej tolerancji. Interpress. S. 13

[1] Konfederacji Oleśnickiego nie należy mylić z o rok późniejszą konfederacją Spytka z Melsztyna, również zawiązaną w Korczynie i także nazywana konfederacją korczyńską)

[JD-2] Jan Dzięgielewski (1994). Encyklopedia Historii Polski: Dzieje Polityczne. Morex. ISBN 978-83-902522-1-6. S. 317

[3] Janusz Tazbir (1973). Dzieje polskiej tolerancji. Interpress. S. 13

[1]

[2]

[3]