Przejdź do zawartości

Kongregacja ds. Kościelnych Immunitetów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Święta Kongregacja do spraw Kościelnych Immunitetów – dawna kongregacja Kurii Rzymskiej, zajmująca się monitorowaniem kwestii respektowania kościelnych immunitetów i przywilejów oraz interweniowaniem w sprawach konfliktów jurysdykcyjnych instytucji kościelnych z władzami świeckimi[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kongregacja ta utworzona została w grudniu 1623 przez papieża Urbana VIII, początkowo jako doraźna komisja kontrolująca przestrzeganie postanowień bulli Grzegorza XV dotyczącej kościelnej jurysdykcji[2]. Trzy lata później, w 1626 została zorganizowana już jako stała kongregacja[3].

Wraz ze spadkiem znaczenia kwestii immunitetów Kościoła w XIX wieku znaczenie tej kongregacji malało. W 1879 została ona włączona w struktury Świętej Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego (choć formalnie nie obniżono jej rangi), a w 1908 papież Pius X zniósł ją całkowicie.

Lista prefektów Kongregacji

[edytuj | edytuj kod]

W początkowym okresie funkcję prefekta kongregacji sprawował z reguły najwyższy rangą kardynał będący jej członkiem, chyba że w sposób wyraźny wyznaczono innego kardynała, zaś w przypadku absencji prefekta, funkcję tę przejmował automatycznie kardynał najwyższy rangą spośród obecnych[4]. Od zasady tej zaczęto odchodzić w drugiej połowie XVII wieku[5].

Prefekci Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego (od 1879)

[edytuj | edytuj kod]

W 1879 papież Leon XIII dokonał faktycznego (choć nie formalnego) połączenia Kongregacji ds. Immunitetów z Kongregacją ds. Soboru Trydenckiego. Od tej pory aż do oficjalnego zniesienia Kongregacji ds. Immunitetów jej prefektem był każdorazowy prefekt Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Moroni, vol. XVI, s. 206 i nast.
  2. Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. XXIX. Londyn: 1938, s. 171-172. (ang.)..
  3. Moroni, vol. XVI, s. 208.
  4. Weber, s. 198-199, 241; por. Moroni, vol. XVI, s. 138.
  5. Moroni, vol. XVI, s. 138; por. Weber, s. 273.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]