Kongres Wolności Kultury (organizacja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kongres Wolności Kultury – powstał na zgromadzeniu intelektualistów w Berlinie 26–30 czerwca 1950 roku. Inicjatorami byli: Arthur Koestler, James Burnham, Ernst Reuter, Sidney Hook i Melvin Lasky. Twórcy apelowali o kulturę niezależną od ideologii, o uwolnienie od presji totalitaryzmu. Polakami, którzy brali udział w pracach Kongresu byli: Jerzy Giedroyc, Józef Czapski i Konstanty Jeleński.

Pisma związane z Kongresem wspierała m.in. Farfield Foundation, będąca atrapą CIA.[1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pierre Grémion, Konspiracja wolności: Kongres Wolności Kultury w Paryżu (1950–1975), przeł. Jan Maria Kłoczowski, Warszawa: PWN 2004.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dariusz Filar. Najpiękniejsza operacja CIA. „Przegląd polityczny”. Nr. 33/34, s. 55, 1997. Gdańsk: Fundacja Liberałów. ISSN 1232-6488. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kongres_Wolności_Kultury_(organizacja)&oldid=73034683”