Koniczyna pagórkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Koniczyna pagórkowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

koniczyna

Gatunek

koniczyna pagórkowa

Nazwa systematyczna
Trifolium montanum L.
Sp. pl. 2:770. 1753
Multimedia w Wikimedia Commons

Koniczyna pagórkowa, targownik (Trifolium montanum L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny bobowatych. Występuje w Azji i Europie[3]. W Polsce gatunek średnio pospolity. Występuje na całym niżu i w górach.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziająca się, o wysokości 15–60 cm. Jest gęsto owłosiona krótkimi, białymi włoskami.
Liście
Złożone z 3 eliptycznych, lub podłużnie eliptycznych listków, drobno i ostro ząbkowanych, górą nagich, spodem gęsto owłosionych przylegającymi włoskami. Nerwy na brzegu blaszki liściowej zgrubiałe. Wszystkie przylistki wolne. Ogonki liściowe owłosione.
Kwiaty
Motylkowe, zebrane w główki o długości 1–2 cm, początkowo kuliste, potem wydłużone. Kwiaty białe, wyrastające na krótkich (znacznie krótszych od kielicha) szypułkach. Żagielek o szerokim paznokciu. Rurka kielicha o otwartej gardzieli, nieco owłosiona, korona o długości 6–9 mm.
Owoce
Strąki 2–8 nasienne.
  • Liść
    Liść
  • Przylistek
    Przylistek
  • Kwiatostan
    Kwiatostan
  • Kwiatostan
    Kwiatostan

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Porasta trawiaste zbocza, murawy, świetliste lasy i zarośla, przydroża, łąki. W górach występuje po piętro kosówki. Preferuje gleby o dużej zawartości węglany wapnia[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Anthyllido-Trifolietum[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
  3. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
  4. ↑ Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Warszawa: Oficyna Wyd. MULTICO, 2006. ISBN 978-83-7073-397-1.
  5. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koniczyna_pagórkowa&oldid=65947089”