Koninki
część wsi | |
Widok ogólny Koninek. Po prawej stronie Tobołów i Tobołczyk | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Liczba ludności (2002) |
90 |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
34-735[2] |
Tablice rejestracyjne |
KLI |
SIMC |
1050336 |
Położenie na mapie gminy Niedźwiedź | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu limanowskiego | |
49°36′01″N 20°04′14″E/49,600278 20,070556[1] | |
Strona internetowa |
Koninki – część wsi Poręba Wielka w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Niedźwiedź[3][4].
W latach 1975–1998 Koninki należały administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Koninki leżą w Gorcach, w dolinie potoku Koninka i na stokach Tobołowa, Tobołczyka, Turbaczyka, Czechowej Góry i Starmachowskiego Gronia. Znajdują się na obrzeżu Gorczańskiego Parku Narodowego. Do Koninek dochodzi szosa z Poręby Wielkiej, ślepo kończąca się przy parkingu dolnej stacji kolei krzesełkowej na Tobołów[5].
Historia i pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wzmianki na temat osadnictwa na terenie sołectwa Poręby Wielkiej, pochodzą już z aktów z 1234 roku[6]. W 1254 pojawia się źródło mówiące o nazwie potoku Koninka, gdzie potok ten figuruje pod nazwą Cuna Parwa (Kuna mała), w tym czasie potok Konina miał nazwę Cuna Magna (Kuna wielka)[7].
Pierwsza wzmianka na temat przysiółka wsi Koninki dla Poręby Wielkiej pojawia się w 1677 roku. Z czasem grupa etnograficzna Koninek wyodrębniła się od reszty i zaczęła być znana dopiero w XIX wieku[6].
Turystyka i rekreacja
[edytuj | edytuj kod]Koninki są baza turystyczno-wypoczynkową i bazą wypadową w Gorcach. Z Koninek wiodą dwa szlaki (niebieski i zielony) na Turbacz. Z Koninek także wiedzie najkrótsza droga (ok. 20 minut) do Orkanówki, muzeum biograficznego Władysława Orkana.
W Koninkach jest kolej krzesełkowa na Tobołów. Stok Tobołowa to najdłuższa nartostrada w Gorcach. Dolna stacja kolei leży na terenie dawnego ośrodka wypoczynkowego Huty im. Lenina (później Sendzimira) z Krakowa. W XVIII w. w tym miejscu, zwanym do dzisiaj Huciskiem, istniała huta szkła. W centrum Koninek znajduje się kapliczka, która według legendy zatrzymała epidemię cholery.
Koninki są także jednym z ośrodków kolarstwa górskiego w Polsce. Na północno-wschodnich, opadających do Koninek stokach Tobołowa i Tobołczyka poprowadzono kilka tras zjazdowych dla kolarzy górskich, którzy tutaj trenują m.in. zjazd na szybkość (freeride). Na trasach zamontowano drewniane pomosty do skoków, są naturalne terenowe „hopki” i inne typowe dla tego sportu terenowe przeszkody. Kolej krzesełkowa „Tobołów” przewozi w górę również kolarzy z rowerami[8].
Największym ośrodkiem wypoczynkowym Koninek jest Ostoja Górska Koninki z zapleczem 200 miejsc noclegowych.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Główny budynek Stacji Narciarskiej Koninki
-
Jeden z pawilonów Stacji Narciarskiej Koninki
-
Budynek dolnej stacji kolei krzesełkowej na Tobołów
-
Kasy biletowe w budynku dolnej stacji kolei krzesełkowej na Tobołów
-
Peron na dolnej stacji kolei krzesełkowej na Tobołów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57118
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 955 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-39-8.
- ↑ a b O Koninkach – Koninki – firmowe imprezy integracyjne, trasy rowerowe na Turbacz [online], koninki.pl:80 [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-19] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2011-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
- ↑ Koninki – raj dla rowerzystów. [dostęp 2011-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].