Konkurs Piosenki Eurowizji Junior 2004

Konkurs Piosenki Eurowizji Junior 2004

Informacje ogólne
Finał	20 listopada 2004
Miejsce	Håkons Hall, Lillehammer (Norwegia)
Nadawca	Norsk Rikskringkasting (NRK)
Prowadzący	Nadia Hasnaoui Stian Barsnes Simonsen
Informacje dodatkowe
Reżyser	Gitte Calmeyer
Kierownik wykonawczy	Svante Stockselius
Producent wykonawczy	Ivar Ragne Jensen
Występ interwałowy	Westlife w utworze „Ain’t That a Kick in the Head?”
Uczestnicy
Debiut	Francja Szwajcaria
Łącznie	18 reprezentacji
Mapa uczestników            Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.
Głosowanie
Każdy kraj przyznawał 1-8, 10 oraz 12 punktów dziesięciu najwyżej ocenionym utworom.
Zwycięzca	Hiszpania
Reprezentant	María Isabel
Piosenka	„Antes muerta que sencilla”
Tekst i muzyka	María Isabel
Konkurs Piosenki Eurowizji Junior
◄ 2003 2005 ►

Håkons Hall, miejsce organizacji konkursu.

2. Konkurs Piosenki Eurowizji Junior odbył się 20 listopada 2004 w Håkons Hall w Lillehammer. Organizatorem była Europejska Unia Nadawców i norweski nadawca Norsk Rikskringkasting (NRK).

W konkursie wzięło udział 18 państw. Zwyciężyła María Isabel, reprezentantka Hiszpanii z utworem „Antes muerta que sencilla”.

Lokalizacja

Miejsce organizacji konkursu

Początkowo drugi Konkurs Piosenki Eurowizji Junior miał odbyć się w brytyjskim Manchesterze, jednak Europejska Unia Nadawców (EBU) zdecydowała o zmianie organizatora widowiska z powodu nieporozumień finansowych spowodowanych zbyt wysokimi składkami, wpłacenia których wymagałaby komercyjna stacja ITV. Na początku czerwca 2004 roku EBU potwierdziła, że konkurs w 2004 roku zostanie zorganizowany przez Chorwacką Radiotelewizję (HRT), którego reprezentant wygrał inauguracyjne widowisko w roku poprzednim. Niedługo potem duński dziennik BT poinformował, że cała impreza zostanie przygotowana w Norwegii przez lokalnego nadawcę NRK, co kilka dni później potwierdziła sama stacja dodając, że konkurs odbędzie się na terenie Håkons Hall w Lillehammer. Funkcję dyrektora generalnego areny pełnił wówczas Erik Ulateig.

Organizacja

Pod koniec września EBU rozpoczęła sprzedaż biletów na koncert finałowych widowiska (ceny biletów wahały się między 30 a 42 euro).

W tym samym czasie do przedsprzedaży trafiło oficjalne wydawnictwo CD/DVD zawierające – odpowiednio – wszystkie piosenki konkursowe lub zapis z koncertu finałowego premiera pierwszej płyty odbyła się na początku listopada, kiedy wszyscy nadawcy wybrali swoje konkursowe propozycje.

16 listopada wszystkie delegacje zostały przywitane przez prezydent Lillehammeru – Synnøve Brenden Klemetrud, dzień później reprezentanci zaczęli próby kamerowe do występu w finale widowiska. 19 listopada odbyła się specjalna konferencja prasowa, podczas której zaprezentowani zostali wszyscy uczestnicy konkursu.

Projekt graficzny

Na początku września stacja NRK zaprezentowała oficjalny logotyp konkursu, motywem przewodnim widowiska były jasne, zimowe, nordyckie wieczory.

Prowadzący i goście specjalni

Pod koniec września NRK podała nazwiska prowadzących całą imprezę, którymi zostali prezenterzy telewizyjni: Nadia Hasnaoui i Stian Barsnes Simonsen. Para poprowadziła także finał krajowych eliminacji do konkursu.

Podczas ceremonii otwarcia koncertu finałowego na scenie zaprezentowała się 50-osobowa grupa taneczno-akrobatyczna. Na scenie zaprezentowali się także reprezentanci wszystkich krajów w konkursie. Zgodnie z planami, wcześniej planowano występ Rusłany. Dino Jelusić, zwycięzca poprzedniego konkursu, nie otrzymał propozycji gościnnego występu w finale. Piosenkarz został jednak zaproszony do Lillehammer jako gość honorowy koncertu.

W trakcie dziesięciominutowej przerwy na głosowanie telewidzów lub jurorów na scenie wystąpił gościnnie zespół Westlife w utworze „Ain’t That a Kick in the Head?”.

Kontrowersje

Dyskwalifikacja szwajcarskiej piosenki

Pierwotnie reprezentantowi Szwajcarii groziła dyskwalifikacja, kiedy okazało się, że utwór „Birichino” Demisa Mirarchiego wygrał w 2002 roku lokalny festiwal muzyczny dla dzieci Mara & Meo i został umieszczony w 2003 roku na albumie kompilacyjnym zawierającym wszystkie kompozycje wykonane w trakcie konkursu. Piosenka miała naruszyć zapis regulaminowy Konkursu Piosenki Eurowizji Junior stanowiący o zakazie publikacji konkursowej piosenki przed rozegraniem krajowych eliminacji do widowiska. Ostatecznie reprezentant został jednak dopuszczony do udziału w stawce finałowej imprezy.

Stroje białoruskiej reprezentacji

Po jednej z pierwszych prób białoruskiej reprezentacji pojawiły się skargi dotyczące wyglądu balerinek, których stroje uznano za „zbyt prowokacyjne jak na Konkurs Piosenki Eurowizji Junior”. Swoje niezadowolenie wyraził m.in. kierownik wykonawczy widowiska, Svante Stockselius, który uznał, że „ubranie to ważna część Konkursu (...), ale dzieci powinny być dziećmi. Oczywiście powinny mieć na sobie ładne stroje, ale nie mogą wyglądać jak Christina Aguilera”. Przedstawiciel delegacji, Alex Kosnikow, odparł zarzuty, twierdząc: Nie rozumiem tego całego zamieszania. To jest normalny kostium dla baletnic, ale jeżeli masz nie po kolei w głowie, zawsze będziesz widział w tym prowokację.

Kraje uczestniczące

W finale konkursu wzięło udział łącznie 18 państw, w tym debiutujące telewizje z Francji i Szwajcarii. Pierwotnie chęć udziału w widowisku wyraziły stacje z Izraela i Niemiec, jednak później wycofały się z tej decyzji.

Finał

7 października 2003 EBU udostępniła kolejność startową występów w finale.

Uczestnicy Konkursu Piosenki Eurowizji Junior 2004

Lp.	Kraj	Wykonawca	Utwór	Język	Miejsce	Punkty
1	Grecja	Secret Band	„O palios mu eaftos”	grecki	9	48
2	Malta	Young Talent Team	„Power of a Song”	angielski	12	14
3	Holandia	Klaartje & Nicky	„Hij is een kei”	niderlandzki	11	27
4	Szwajcaria	Demis Mirarchi	„Birichino”	włoski	16	4
5	Norwegia	@lek	„En stjerne skal jeg bli”	norweski	13	12
6	Francja	Thomas Pontier	„Si on voulait bien”	francuski	6	78
7	Macedonia	Martina Siljanowska	„Zabawa”	macedoński	7	64
8	Polska	KWADro	„Łap życie”	polski	17	3
9	Cypr	Marios Tofis	„Onira”	grecki	8	61
10	Białoruś	Jahor Wałczok	„Spiawajcie sa mnoju”	białoruski	14	9
11	Chorwacja	Nika Turković	„Hej mali”	chorwacki	3	126
12	Łotwa	Mārtiņš Tālbergs & C-Stones Juniors	„Balts vai melns”	łotewski	17	3
13	Wielka Brytania	Cory Spedding	„The Best Is Yet to Come”	angielski	2	140
14	Dania	Cool Kids	„Pigen er min”	duński	5	116
15	Hiszpania	María Isabel	„Antes muerta que sencilla”	hiszpański	1	171
16	Szwecja	Limelights	„Varför jag?”	szwedzki	15	8
17	Belgia	Free Spirits	„Accroche-toi”	francuski	10	37
18	Rumunia	Noni Răzvan Ene	„Îți mulțumesc”	rumuński	4	123

Wyniki

Głosowanie

Uczestnicy	Suma punktów
Grecja	48		12	1	2	1	3			12		3		5		1		2	6
Malta	14			2				3						4	4				1
Holandia	27		3			3	1	1			3	1	5			2	1	7
Szwajcaria	4		4
Norwegia	12														7		5
Francja	78	6	1	5	6	2		2	4	4	6	4	7	2	6	8	4	8	3
Macedonia	64		6	6	5	5	4		5	3		8	3	3	5	3	3	3	2
Polska	3						2				1
Cypr	61	12	8	3	1			6			4	5	2	8	1	5		1	5
Białoruś	9	1							3				1						4
Chorwacja	126	4		8	8	10	8	12	7	6	8		8	12	8	6	8	6	7
Łotwa	3	2							1
Wielka Brytania	140	5	10	12	7	6	6	5	10	5	10	7	10		10	10	7	10	10
Dania	116	7	5	7	3	12	5	8	8	7	5	6	4	10		7	10	4	8
Hiszpania	171	10	7	10	12	8	12	10	12	10	7	12	6	7	12		12	12	12
Szwecja	8					4				1					3
Belgia	37	3		4	4		7	4	2	2	2	2		1		4	2
Rumunia	123	8	2		10	7	10	7	6	8	12	10	12	6	2	12	6	5

Pozostałe kraje

Aby kraj kwalifikował się do potencjalnego udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji Junior, musi być aktywnym członkiem Europejskiej Unii Nadawców. Nie wiadomo, czy Europejska Unia Nadawców wysyła zaproszenia do udziału wszystkim pięćdziesięciu sześciu aktywnym członkom, tak jak ma to miejsce w kwestii Konkursu Piosenki Eurowizji.

Aktywni członkowie EBU

• Irlandia – irlandzka telewizja otrzymała zaproszenie do udziału w konkursie 2004 i znalazła się na liście wśród 20 krajów które biorą udział w konkursie. Ostatecznie stacja wycofała się z udziału w konkursie.
• Izrael – izraelski nadawca Israel Broadcasting Authority (IBA) początkowo planował debiut w konkursie, ale ostatecznie wycofał się z tej decyzji.
• Niemcy – 30 listopada 2004 szef delegacji Jürgen Meier-Beer stwierdził, że Niemcy nie zadebiutują w konkursie ponieważ „konkurs nie odniesie sukcesu w specyficznych warunkach telewizyjnego rynku niemieckiego”.

Sekretarze, nadawcy publiczni i komentatorzy

Sekretarze

Lista ukazuje imiona i nazwiska sekretarzy podających punkty w konkursie:

1. Grecja – Kalli Georgelli
2. Malta – Thea Saliba
3. Holandia – Danny Hoekstra
4. Szwajcaria – Alessia Milani
5. Norwegia – Ida Ursin-Holm
6. Francja – Gabrielle
7. Macedonia Północna – Filip
8. Polska – Jadwiga Jaskulska
9. Cypr – Stella Maria Koukkidi
10. Białoruś – Daria
11. Chorwacja – Buga
12. Łotwa – Sabīne Berezina
13. Wielka Brytania – Charlie Allan
14. Dania – Anne Gadegaard
15. Hiszpania – Lucho
16. Szwecja – Vännerna Queenie
17. Belgia – Alexander Schönfelder
18. Rumunia – Emy

Komentatorzy

Poniższy spis uwzględnia nazwiska komentatorów poszczególnych nadawców publicznych transmitujących widowisko.

Kraje uczestniczące w konkursie

• Belgia – Ilse Van Hoecke i Marcel Vanthilt (VRT 1)
• Białoruś – Denis Kurian (Biełaruś-1)
• Chorwacja – b.d – (HRT 1)
• Cypr – b.d (CyBC)
• Dania – Nicolai Molbech (DR1)
• Francja – Elsa Fayer i Bruno Barberes (France 3)
• Grecja – b.d (ERT1)
• Hiszpania – Fernando Argenta (La 1)
• Holandia – Angela Groothuizen
• Łotwa – Kārlis Streips (Latvijas Televīzija)
• Macedonia Północna – Milanka Rašik (MRT 1)
• Malta – Valerie Vella (TVM)
• Norwegia – Jonna Støme (NRK1)
• Polska – Artur Orzech (TVP1)
• Rumunia – Ioana Isopecu i Alexandru Nagy (TVR1)
• Szwajcaria – niemiecki: Roman Kilchsperger, francuski: Marie-Thérèse Porchet, włoski: Claudio Lazzarino Daniele Rauseo (SRF zwei, RTS Deux, RSI La 1)
• Szwecja – Pekka Heino (SVT1)
• Wielka Brytania – Matt Brown (ITV2)

Kraje nieuczestniczące w konkursie

• Australia – brak komentatora (SBS TV)
• Bośnia i Hercegowina – b.d (BHT1)
• Estonia – b.d (ETV)

Oglądalność

Przed rozegraniem finału konkursu oglądalność widowiska szacowano na ok. 30 milionów telewidzów.