Konradów (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konradów
wieś
Ilustracja
Kościół Podwyższenia Krzyża w Konradowie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Lądek-Zdrój

Wysokość

440-530[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

295[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-541[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0853145

Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój
Mapa konturowa gminy Lądek-Zdrój, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Konradów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Konradów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Konradów”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Konradów”
Ziemia50°18′29″N 16°47′46″E/50,308056 16,796111[1]
Dwór w Konradowie
Kapliczka w Konradowie

Konradów (niem. Konradswalde) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój.

W przeszłości do wsi należały przysiółki:

Obecnie nazwy niestandaryzowane w granicach wsi.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Konradów to duża wieś łańcuchowa o długości około 3 km, leżąca w północnej części Krowiarek, rozciągnięta wzdłuż Konradki, na wysokości około 440–530 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o Konradowie pochodzą z roku 1346, z dokumentu wydanego przez króla Jana Luksemburskiego[8]. Wieś wchodziła wtedy w skład państwa karpieńskiego i została przekazana w lenno braciom von Glubos[8]. W tym czasie istniał już tam kościół, a w roku 1384 zanotowano istnienie parafii[8]. W 1416 roku wzmiankowano tu sędziostwo, które niewątpliwie powstało znacznie wcześniej[9]. Po upadku państwa karpieńskiego wieś stała się królewszczyzną[8]. Działała tu szkoła katolicka, wzmiankowana po raz pierwszy w 1789 roku[9]. W roku 1840 miejscowość należała do największych wsi w regionie, były tu wtedy: dwór, szkoła, tartak, dwie olejarnie, browar, gorzelnia i aż siedem młynów wodnych[8]. Od średniowiecza z przerwami aż do połowy XIX wieku w okolicy wsi prowadzono wydobycie rud żelaza[8]. W XIX wieku Konradów nadal pozostawał dużą miejscowością, w związku z czym po 1885 roku stał się siedzibą urzędu stanu cywilnego[9]. Największą liczbę ludności wsi odnotowano w 1857 roku (900 osób[9]).

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[10]:

  • Kościół Podwyższenia Krzyża w Konradowie, z XVII wieku, przebudowany w XIX wieku[8]. Jest to budowla jednonawowa z półkolistym prezbiterium i wieżą zwieńczoną barokowym hełmem. Wewnątrz zachowało się wyposażenie z XVIII wieku, między innymi figury świętych autorstwa Michała Klahra[8]. Poza tym jest tam też barokowa chrzcielnica, ambona i organy w tym samym stylu[8]. Kościół jest otoczony murem, przy którym stoi kamienny krzyż ze sceną ukrzyżowania[8].
  • dwór, z końca XVIII wieku, przebudowany w XX wieku[8]. Jest to trzynastoosiowa piętrowa budowla z portykiem i balkonem, wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta[11]. Budynek nakryty jest dachem czterospadowym i ma zachowany pilastrowy podziałem elewacji[11]. Po roku 1945 w obiekcie funkcjonował ośrodek wczasowy, następnie były w nim mieszkania pracowników PGR-u, obecnie jest częściowo zamieszkały[8].

Inne zabytki[2]:

  • liczne domy z XVIII i XIX wieku,
  • dwa kamienne mosty z XIX wieku, położone przy domach nr 13 i 74.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Inne miejscowości o podobnej nazwie:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 57274
  2. a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 147–153. ISBN 83-7005-341-6.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 509 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 kwietnia 1950 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-08-01].
  6. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-08-01].
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-08-01].
  8. a b c d e f g h i j k l Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 353, 354. ISBN 978-83-89188-95-3.
  9. a b c d Roman Kaczmarczyk: Konradów. 2007-08-22. [dostęp 2016-10-05].
  10. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 73. [dostęp 2012-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  11. a b Marta Węgierska: Dwory i pałace w Polsce. [dostęp 2016-10-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]