Konstandinos Kanaris

Konstandinos Kanaris Κωνσταντίνος Κανάρης
Data i miejsce urodzenia	1793 lub 1795 Psara
Data i miejsce śmierci	14 września 1877 Ateny
Premier Grecji
Okres	od 11 marca 1844 do 14 września 1877
Odznaczenia

Konstandinos Kanaris, w formie spolszczonej Konstanty Kanaris (gr. Κωνσταντίνος Κανάρης; ur. 1793 lub 1795 na Psarze, zm. 14 września 1877 w Atenach) – bohater walk o niepodległość Grecji, dowódca floty, minister, sześciokrotny premier Grecji.

Życiorys

Kanaris w czasie wojny o niepodległość Grecji

Wojna o niepodległość

W czasie wojny o niepodległość Grecji wsławił się heroicznymi akcjami na branderach. Największym sukcesem Kanarisa było spalenie tureckiego okrętu flagowego w porcie wyspy Chios w nocy z 6 na 7 czerwca 1822 – była to grecka odpowiedź na pacyfikację tej wyspy dokonaną przez Turków kilka tygodni wcześniej (tzw. Rzeź na Chios).

Atak na turecki okręt flagowy przez Kanarisa na wyspie Chios

Czyny powstańcze Kanarisa były znane w całej Europie i przyczyniły się do wzrostu nastrojów filhelleńskich. Pisał o nim m.in. Juliusz Słowacki w czwartej pieśni „Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu”, a spotkanie z nim w roku 1874 Władysław Tarnowski opisał w wierszu „Odwiedziny u Kanarisa”. W swoim utworze „Bohaterowie Grecji” (rozdział „Admirał Miaulis”), francuski dyplomata Eugène Yemeniz określił Kanarisa jako pomysłodawcę i pierwszego wykonawcę stosowanej przez greków metody walki z flotą turecką.

Polityk

Pomnik Kanarisa w Atenach

Po odzyskaniu niepodległości przez Grecję, rozpoczął karierę polityczną w rządzie Joanisa Kapodistriasa. Za panowania króla Ottona I był dowódcą i ministrem marynarki wojennej, później działał w opozycji przeciwko królowi, aż do jego abdykacji na rzecz Jerzego I.

Urząd premiera Grecji sprawował sześciokrotnie:

• Pierwsza kadencja: 11 marca 1844 – 11 kwietnia 1844
• Druga kadencja: 27 października 1848 – 24 grudnia 1849
• Trzecia kadencja: 28 maja 1854 – 29 lipca 1854
• Czwarta kadencja: 17 marca 1864 – 28 kwietnia 1864
• Piąta kadencja: 7 sierpnia 1864 – 9 lutego 1865
• Szósta kadencja: 7 czerwca 1877 – 14 września 1877

W lipcu 1877 został po raz ostatni ministrem marynarki wojennej i premierem gabinetu koalicyjnego. Oba mandaty sprawował aż do śmierci kilka miesięcy później.

Odznaczenia

Ordery greckie

• Order Zbawiciela: Krzyż Wielki (1864)

Ordery zagraniczne

• Order Gwelfów: Krzyż Wielki (Królestwo Hanoweru)
• Order Danebroga: Krzyż Wielki (Królestwo Danii)

Zobacz też

• Wojna o niepodległość Grecji
• Premierzy Grecji
• Historia Grecji

Linki zewnętrzne

• Odwiedziny u Kanarisa autorstwa Władysława Tarnowskiego na Wikiźródłach
• Bohaterowie Grecji autorstwa Eugène'a Yemeniza na Wikiźródłach