Konstantin Kołokolnikow
| Prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 1871 |
| Data i miejsce śmierci |
17 października 1929 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Diakonat |
1893 |
| Prezbiterat |
po 1898 |
| Data i miejsce urodzenia |
22 maja 1871 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 października 1929 |
| deputowany II Dumy | |
| Okres |
od 1907 |
| Przynależność polityczna | |
Konstantin Aleksandrowicz Kołokolnikow, ros. Константин Александрович Колокольников (ur. 10 maja?/22 maja 1871 w Riabkach, zm. 17 października 1929 w Permie) – rosyjski duchowny prawosławny, deputowany do Dumy Państwowej II kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem kapłana prawosławnego. W 1893 ukończył seminarium duchowne w Permie, przyjął święcenia duchowne[a] i podjął służbę duszpasterską w eparchii permskiej i solikamskiej. Był członkiem rady eparchialnej ds. szkół parafialnych, nauczycielem szkoły nauczycielskiej prowadzonej przez bractwo św. Stefana, katechetą w szkole dla dzieci niewidomych[1]. 6 lutego 1907 został wybrany posłem do II Dumy Państwowej[1].
W Dumie początkowo związany był z Partią Socjalistów-Rewolucjonistów (Żurawski nazywa go "przekonanym eserowcem"[2]), jednak z powodu niezgody na wprowadzenie w Rosji ustroju republikańskiego (twierdził, że jego wyborcy nie upoważnili go, by domagał się zmian ustrojowych) przeszedł do kadetów. Zasiadał w komisji ds. samorządu, brał udział w dyskusji nad kwestią rolną w marcu 1907, opowiadając się za pełnym przekazaniem ziemi w ręce uprawiających ją chłopów, bez wykupu[1]. Wkrótce po swoim wyborze na deputowanego Dumy został pozbawiony prawa odprawiania nabożeństw i noszenia krzyża kapłańskiego, zaś latem 1907 - pozbawiony stanu kapłańskiego[1][b]. Jesienią 1907 został wolnym słuchaczem wydziału prawniczego uniwersytetu w Tomsku. Od czerwca 1917 do 1919 był sędzią pokoju we wsiach Słudka i Troica (ujazd permski)[1]. W latach 20. XX wieku pracował w gospodarstwie przemysłu leśnego "Wołgokaspijlesa". Zmarł w 1929[1].
Autor wydanej w 1914 w Tomsku broszury Развитие винной монополии в Томской губернии с Семипалатинской областью[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kapłanem został najwcześniej w 1899, gdyż wykaz duchowieństwa eparchii permskiej za rok 1898 wymienia go jeszcze jako diakona. Por. Список духовенства Пермской епархии на 1898 год
- ↑ Należy podkreślić, że samo sprawowanie funkcji politycznych przez duchownych prawosławnych nie należało w tym okresie do sytuacji wyjątkowych. W Dumie II kadencji zasiadło 13 kapłanów, liczba ta jeszcze wzrosła w III i IV kadencji Dumy. Duchowni byli również aktywni w organizacjach politycznych poza parlamentem. Por. A. Żurawski: Prichod w Russkoj Prawosławnoj Cerkwi. XX w.. W: Prawosławnaja Encikłopiedija. T. RPC. Moskwa: Cerkowno-Naucznyj Centr "Prawosławnaja Encikłopiedija", 2000, s. 276-277. ISBN 5-89572-005-6.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g КОЛОКОЛЬНИКОВ КОНСТАНТИН АЛЕКСАНДРОВИЧ
- ↑ A. Żurawski: Prichod w Russkoj Prawosławnoj Cerkwi. XX w.. W: Prawosławnaja Encikłopiedija. T. RPC. Moskwa: Cerkowno-Naucznyj Centr "Prawosławnaja Encikłopiedija", 2000, s. 277. ISBN 5-89572-005-6.