Konstanty Stecki (botanik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Stecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1885
Hrubieszów

Data i miejsce śmierci

4 października 1978
Poznań

profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: botanika
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1925

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu

Konstanty Marian Mścisław Stecki (ur. 29 lipca 1885 w Hrubieszowie, zm. 4 października 1978 w Poznaniu) – polski botanik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn lekarza Konstantego Steckiego (1847–1900), który posiadał majątek ziemski Klukowicze koło Wysokiego Litewskiego i Marii z Ponikwickich. Dziadek Jan Stecki (1813-1903) dożył 90 roku życia. Synem Konstantego był również Konstanty Stecki (1917–1996), polski pisarz, z kolei brat stryjeczny Jan Stecki (1871–1954) był politykiem i ministrem w rządach rady regencyjnej.

W 1907 ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1919 był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności[1]. W latach 1923–1950 kierował Katedrą Botaniki Leśnej i Botaniki Ogólnej Uniwersytetu Poznańskiego, w 1925 uzyskał tytuł profesora. Od 1950 był wykładowcą w Wyższej Szkole Rolniczej, należał do grona założycieli parku dendrologicznego na poznańskim Sołaczu. W latach 1931-1932 i 1946-1953 był przewodniczącym poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Botanicznego, od 1961 był członkiem honorowym tego towarzystwa[2]. Należał również do Polskiego Towarzystwa Leśnego, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika i Towarzystwa Tatrzańskiego.

Prowadził badania flory Karpat, Wielkopolski i Pomorza. Był twórcą podziału Polski na strefy przyrodniczo-leśne i działaczem ruchu obrony przyrody. Stworzył monografię dotyczącą Tatr (1968). Spoczywa na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (1815–1952). Kraków: 2002.
  2. Tomasz Majewski, Zbigniew Mirek „Członkowie honorowi Polskiego Towarzystwa Botanicznego” Wiadomości Botaniczne 38 (1/2), 9-29, 1994 s. 17

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]