49°37′04″N 21°42′26″E/49,617778 21,707222Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce
|
||
 Wieże wiertnicze w muzeum w Bóbrce |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Miejscowość | Bóbrka | |
| Adres | Bóbrka, ul. Kopalniana 35, 38-458 Chorkówka | |
| Data założenia | 23 maja 1961 | |
| Zakres zbiorów | wydobycie ropy i gazu | |
| Dyrektor | Barbara Olejarz | |
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Muzeum w Bóbrce
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Muzeum w Bóbrce
|
||
| 49°37′04″N 21°42′26″E/49,617778 21,707222 |
||
| Strona internetowa | ||
Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce, obecnie Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza – otwarta w 1854 roku i nadal działająca, kopalnia ropy naftowej w Bóbrce w Gminie Chorkówka, koło Krosna. Jej założycielami byli Ignacy Łukasiewicz, Tytus Trzecieski i Karol Klobassa-Zrencki.
Pośrodku tej kopalni stoi kamienny obelisk ustawiony przez I. Łukasiewicza w 1872 na pamiątkę jej założenia. W 1982 odsłonięto popiersie twórcy polskiego przemysłu naftowego Ignacego Łukasiewicza.
Była to pierwsza na świecie kopalnia, w której wydobywano ropę naftową[1].
Twórcą i współzałożycielem pierwszego w Europie skansenu naftowego - muzeum w Bóbrce był inż. Adam Hoszowski, a także inż. Górka[2][3][4]
Spis treści
Szyby Franek i Janina[edytuj | edytuj kod]
W latach 1854-1880 wydrążono tu ręcznie ponad 60 szybów, o głębokości od kilku do 150 metrów. Szyby, inaczej kopanki, Franek i Janina powstały ok. 1860 roku. Franek miał ok. 50 metrów, a wykopana później Janina – 132 metry głębokości.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Brama prowadząca do muzeum
-
Skansen widziany z góry
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Kozłowski: Kalendarium Polskiego Przemysłu Naftowego (pol.). Wydział Geologii Uniwersytetu Warzawskiego, 10 października 2003. [dostęp 2009-08-23].
- ↑ Skansen naftowy – w Bóbrce. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 4, Nr 213 z 7 września 1962.
- ↑ Jan Grygiel. Śpiew na wieży. „Nowiny”, s. 4, Nr 69 z 11 marca 1973.
- ↑ Adam Hoszowski. Nekrolog. „Nowiny”, s. 7, Nr 278 z 15 grudnia 1975.
