Koperniki

Artykuł |
50°24′35″N 17°16′35″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
50°24'36"N, 17°16'34"E |
- błąd |
39 m |
Odległość |
39 m |
wieś | |
![]() Kościół pw. św. Mikołaja | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
728[1] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-303[2] |
Tablice rejestracyjne |
ONY |
SIMC |
0500398 |
Położenie na mapie gminy Nysa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa opolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego ![]() | |
![]() |

Koperniki (niem. Köppernig, Köppernigk, Köppernick) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Nysa[3].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Polską nazwę Kopernik oraz niemiecką Köppernig wymienia w 1896 roku śląski pisarz Konstanty Damrot w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku[4]. Damrot w swojej książce wymienia również starsze nazwy z łacińskich dokumentów z roku 1284 Copirnik i z roku 1289 Copernik. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec wieku XIX nie podaje nazwy polskiej, a jedynie zlatynizowaną nazwę miejscowości z 1369 roku Koppirnik oraz niemiecką Köppernig[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś wzmiankowana w 1272, wywodzą się stąd przodkowie Mikołaja Kopernika, którzy przez Kraków wywędrowali do Torunia[6]. W czasie obchodów 500 lecia urodzin Kopernika jego imię nadano miejscowej szkole, a w centrum wsi ustawiono pomnik.
Po 1945 przesiedlono tutaj mieszkańców wsi Wiktorówka z powiatu Brzeżany, województwo tarnopolskie (dziś Wiktoriwka). Część mieszkańców pochodzi ze wsi Jeleśnia, powiat żywiecki.
W latach 1954–1961 wieś należała do gromady Siestrzechowice, po przeniesieniu siedziby gromady do Kopernik i zmianie jej nazwy, należała była siedzibą władz gromady Koperniki. Po reformie administracji w 1973 r. w gminie Kałków, po jej likwidacji w 1975 r. w gminie Nysa.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[7]:
- kościół par. pw. św. Mikołaja, neogotycki zbudowany w l. 1881–1882 z wnętrzem neogotyckim
- dawny cmentarz przy kościele, z XIII–XIX w.
- ogrodzenie z bramami, murowane, z l. 1881–82
- cmentarz parafialny, z k. XIX w.
- kaplica
- bramka
inne zabytki:
- pomnik Mikołaja Kopernika.
- pomnik nagrobny z inskrypcją rosyjską i niemiecką – Aleksandra Kołzakowa, porucznika rosyjskiego, który zmarł od rany po bitwie pod Budziszynem w 1813.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 506 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Konstanty Damrot, „Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde”, Verlag von Felix Kasprzyk, Beuthen 1896.
- ↑ Koperniki – Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, T. IV, s. 245.
- ↑ Jerzy Dobrzycki, Leszek Hajdukiewicz, Mikołaj Kopernik w Polski Słownik Biograficzny Tom IV, Wrocław-Warszawa-Kraków 1968-1969.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 67. [dostęp 2012-12-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie. Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, s. 435–438.
- Stanisław Rospond: Mikołaj Kopernik. Opolskie Tow. przyjaciół nauk. Wydz. 2: języka i literatury ; Studium językowe o rodowodzie i narodowości. Opole 1973
- Georg Bender: Heimat und Volkstum der Familie Koppernigk (Coppernicus). Anlage: Dr. Woiciech Ketrzynskis Beweise für das Polentum im mittelalterlichen Thorn. Breslau: Ferdinand Hirt 1920 (Darstellungen und Quellen zur schlesischen Geschichte, 27).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Koeppernig, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 245 .
- Strona Parafialna św. Mikołaja w Kopernikach