
Kopice (województwo opolskie)
| ||||
| ||||
![]() Zabudowania przy jednej z ulic w Kopicach (2017) | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | brzeski | |||
Gmina | Grodków | |||
Liczba ludności (2011) | 842[1] | |||
Strefa numeracyjna | 77 | |||
Kod pocztowy | 49-200[2] | |||
Tablice rejestracyjne | OB | |||
SIMC | 0495208 | |||
![]() |
Kopice (niem. Koppitz, w latach 1936–1945 Schwarzengrund[3]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Grodków. W latach 1945–1954 siedziba gminy Kopice[4].
W lipcu 1936 r. zmieniono nazwę miejscowości na Schwarzengrund[5].
Przysiółkami wsi są Dębina i Lesie.
Nazwa i historia[edytuj | edytuj kod]
Według niemieckiego nauczyciela Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiego słowa - kopiec[6] oznaczającej usypisko ziemne. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako starszą od niemieckiej wymienia on dwie nazwy zlatynizowaną nazwę Coppicz oraz polską Kopiec podając jej znaczenie Grenzhugel, Markstein czyli po polsku Graniczna górka, graniczna skała[6]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Koppitz w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie[6].
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie villa Copitz[7][8].
W lutym 1945 wieś była miejscem licznych mordów dokonanych na robotnikach przymusowych różnych narodowości, zarówno kobiet i mężczyzn oraz na jeńcach wojennych. Sprawcami zbrodni byli niemieccy bandyci, m.in. żołnierze Wehrmachtu. Nielicznych pomordowanych udało się zidentyfikować, wśród nich byli: Robert Grzybek, Elżbieta Urbańska oraz Tadeusz Kościański pochodzący z okolic Częstochowy[9]. Wkraczające oddziały radzieckie 229 Dywizji Strzeleckiej dopuściły się we wsi licznych zbrodni wojennych, gwałcąc kobiety (w tym siostry zakonne), rozstrzeliwując licznych chłopów oraz rozpruwając brzuchy i odcinając ręce kobietom[10].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[11]:
- kościół parafialny pw. Podwyższenia Świętego Krzyża, wzniesiony w latach 1802–1822 w stylu neoklasycystycznym. Obiekt jednonawowy, przekryty dachem dwuspadowym. Na osi głównej wieża czworoboczna kryta dachem namiotowym. Wejście główne akcentowane portalem kolumnowym, zwieńczonym tympanonem trójkątnym. Elewacje tynkowane, we fragmentach boniowane.
- zespół pałacowy, z XIX w.:
- pałac w ruinie. Od 1360 r. Kopice były siedzibą rodu von Borsnitzów, później znajdowały się w rękach rodziny von Beessów (od 1450 r.). W 1534 r. posiadał je kanonik katedry wrocławskiej Baltzazr von Neckern, po nim Jan Henryk Heymann von Rosenthal, Gotfryd von Spaetgen, a od 1751 r. śląska rodzina szlachecka von Sierstorpffów. Rycerska siedziba została przebudowana na rezydencję w stylu klasycystycznym w 1783 r. według projektu opolskiego architekta Jana Rudolpha. W 1859 r. obiekt zakupiony przez Hansa Ulryka Schaffgotscha i Joannę Gryczik von Schomberg-Godulla. Przebudowany w 1864 r. według projektu architekta Karla Lüdecke z Wrocławia oraz mistrza budowlanego Konstantego Heidenreicha z Kopic. Po przebudowie pałac zyskał charakter w stylu neogotyku z elementami neorenesansowymi. Pałac popadł w całkowitą ruinę za sprawą jego kolejnego właściciela, krakowskiego biznesmena, którego los pałacu przestał interesować już w chwili „podarowania” mu go. Wyroki sądów nakazujące zabezpieczenie budowli nie skutkowały, a pałac był niszczony przez wandali. Pałac obecnie został zakupiony przez firmę z Chorzowa i podejmowane są próby jego odnowienia
- park
- kaplica grobowa Schaffgotschów - mauzoleum, z drugiej połowie XIX w. – Hansa Ulryka Schaffgotscha i Joanny Gryczik von Schomberg-Godulla. Obiekt w stylu neoklasycystycznym na planie prostokąta. Wejście (na poziom balkonu) schodami wachlarzowymi akcentowane portykiem, zwieńczonym tympanonem trójkątnym. Fasada zwieńczona tympanonem trójkątnym z akroterionami. W polu tympanonu kartusz herbowy. Elewacje z cegły klinkierowej zdobione detalami kamieniarskimi. Po profanacji grobów prochy zmarłych pochowano w mogile na cmentarzu w sąsiedztwie budynku. Wewnątrz nadal znajdują się dwa puste grobowce. Od 30 kwietnia 2017 roku rozpoczęły się działania na ratowanie mauzoleum i godnego pochówku rodziny Schaffgotschów w jednym z sarkofagów[12].
- folwark:
- budynek mieszkalno-administracyjny
- spichrz większy
- spichrz mniejszy
- dom mieszkalny i wozownia.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Przez wieś przechodzi droga wojewódzka nr 385
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 506 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Kopice. W: Pałace Śląska [on-line]. [dostęp 2018-10-16].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Landkreis Grottkau
- ↑ a b c Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 80.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J.W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939-1945. Nr 27: Województwo opolskie. Warszawa 1980
- ↑ Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2011, s. 248. ISBN 978-83-7510-714-2.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 10. [dostęp 21.11.2012].
- ↑ [1]
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- O przedwojennych właścicielach miejscowości i pałacu m.in. w:
- A. Kuzio-Podrucki, Schaffgotschowie. Zmienne losy śląskiej arystokracji, Bytom 2007, ISBN 978-83-923733-1-5 - info o książce na stronie: Śląska szlachta i arystokracja
- I. Twardoch, Geschichte des Geschlechts von Schaffgotsch, Ruda Śląska 2001, ISBN 83-910425-9-6
- I. Twardoch, Z dziejów rodu Schaffgotschów, Ruda Śląska 1999, ISBN 83-910425-4-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona internetowa Kopic
- Historia, fotografie i aktualne informacje dot. pałacu w Kopicach
- Zdjęcia ruin pałacu w Kopicach oraz artykuł na temat jego historii