51°32′35″N 16°51′53″E/51,543056 16,864722Korzeńsko
| Artykuł |
51°32′35″N 16°51′53″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°32'N, 16°53'E, 51°32'29.98"N, 16°52'12.47"E |
| - błąd |
2306 m |
| Odległość |
1776 m |
| wieś | |
 Kościół poewangelicki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
916[1] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-140[2] |
| Tablice rejestracyjne |
DTR |
| SIMC |
0884217 |
Położenie na mapie gminy Żmigród  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
| 51°32′35″N 16°51′53″E/51,543056 16,864722
| |
Korzeńsko – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Korzeńsko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowana pierwszy raz w 1315.
Wieś leży nad rzeką Orla, w 2011 r. mieszkało w niej 916 osób[1]. Jest największą miejscowością gminy Żmigród. Jest siedzibą parafii pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Według Heinricha Adamy'ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiej nazwy "korzenia"[3]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Korszensko podając jej znaczenie "Wurzeldorf" czyli po polsku "Wieś wśród korzeni"[3].
W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Korensko[4][5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego z roku 1725, barokowy. Wewnątrz na północnej ścianie nawy gotycki tryptyk z ok. 1500 z Pokłonem Trzech Króli. Ołtarz główny, ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica z ok. 1720. Cenne rzeźby św. Stefana, św. Jadwigi, św. Karola Boromeusza[7].
- cmentarz ewangelicki z połowy XIX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 516 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 40, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 179. [dostęp 2012-10-19].
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 440.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Korzeńsko Moja Mała Ojczyzna. korzensko.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-28)].
- Strona poświęcona wsi Korzeńsko
- Szkoła Podstawowa im. Polskich Olimpijczyków w Korzeńsku
- Korzeńsko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 436.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
