Przejdź do zawartości

Korżiwci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korżiwci
Коржівці
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

chmielnicki

Hromada

Derażnia

Populacja (2001)
• liczba ludności


570

Nr kierunkowy

038

Kod pocztowy

32217

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Korżiwci”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Korżiwci”
49°17′23″N 27°15′11″E/49,289722 27,253056
Strona internetowa

Korżiwci (ukr. Коржівці, dawniej w pol. Korżowce) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie chmielnickim, w hromadzie Derażnia. W 2001 liczyła 570 mieszkańców, spośród których 563 wskazało jako ojczysty język ukraiński, 6 rosyjski, a 1 polski[1].

Klasztor

[edytuj | edytuj kod]

Monaster unicki z 1742 roku pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z fundacji inżyniera i pułkownika wojsk koronnych Jeana-Baptiste’a Dessieura (także jako: Jan Baptysta Dewyr, Deszer, Jan Chrzciciel Dessier, Dessyer)[2][3][4]. Doświadczenie w inżynierii wojskowej stały się czynnikiem, który skłonił Dessieura do budowy męskiego klasztoru o charakterze obronnym. Klasztor posiadał dwie świątynie, trzy wieże, mury, barokowy korpus klasztorny i lochy z rozgałęzionymi przejściami. Uposażenie było skromne i obejmowało lasy, pola, młyn i pasiekę. Dodatkowo uposażył klasztor jego wnuk Michał Woroniecki, syn Teresy, córki Dessieura[5]. Początkowo klasztor był greckokatolicki, jednak w 1796 roku po II rozbiorze Rzeczypospolitej został przymusowo przekazany Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1834 roku na jego terenie pochowano prawosławnego biskupa Ksenofonta, władykę diecezji kamieniecko-podolskiej, który mieszkał na terenie monastyru podczas emerytury. W 1905 roku wzmiankowano, że w klasztorze znajduje się kopia cudownej ikony Matki Bożej latyczowskiej uznawany za cudowny od XVIII wieku[5].

W czasach po Rewolucji Październikowej klasztor zamknęli bolszewicy, część pomieszczeń zniszczono, a inne budynki przekształcono w szkołę. W czasach niepodległej Ukrainy częściową odnowę klasztoru rozpoczęto w latach 2011–2012, a w 1991 r. część refektarza klasztornego przekazano miejscowej gminie wyznaniowej[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu chmielnickiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001. (ukr.).
  2. Rafał Nestorow, Jan Baptysta Dessieur – inżynier, architekt czy plenipotent hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego?, „Biuletyn Historii Sztuki”, 71 (3), 2009, s. 319–360, ISSN 0006-3967 [dostęp 2023-10-31] (pol.).
  3. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV – wynik wyszukiwania – DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2023-10-31].
  4. Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV-XVIII wieku, red. Paweł Migasiewicz, Hanna Osiecka-Samsonowicz, Jakub Sito, Warszawa 2016, s. 111–114.
  5. a b Jan Marek Giżycki, Krystyn Mazowiecki, Matka Boża Łaskawa w Machirowie, Sierocinie i Korżowcach, polona.pl, Kraków 1905 [dostęp 2023-11-01] (pol.).
  6. ➤ Коржівці Цікаві місця • Пам'ятки • Що подивитись у Коржівці? [online], Україна Інкогніта [dostęp 2023-10-31] (ukr.).