50°49′09″N 21°54′47″E/50,819167 21,913056Kosin (województwo lubelskie)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
23-235[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LKR |
| SIMC |
0786377[4] |
Położenie na mapie gminy Annopol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego  | |
| 50°49′09″N 21°54′47″E/50,819167 21,913056
| |
Kosin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol[4][5].
Wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego[6]. Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Kosin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Annopol[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 651 mieszkańców[8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwy miejscowe wsi w dokumentach źródłowych – Kosin w roku 1373 Cossin, 1470–1480 (Długosz) Kozini, Kossin, Kosszino.
Wieś historycznie położona w powiecie urzędowskim ówczesnej parafii Borów.
W roku 1373 i następnych własność opactwa klarysek świętego Andrzeja w Krakowie. W tymże roku królowa Elżbieta przenosi wieś na prawo magdeburskie. Jak opisuje Długosz (1470–1480) wieś nadana rzekomo klasztorowi przez Bolesława Wstydliwego[a]. Folwarku nie ma, było 5 łanów kmiecych 4 zagrodników 1 karczma z rolami, 2 młyny nad rzeką Tuczyną, jeden niżej zwany Zgrzebny, drugi wyżej zwany Mniszek. Kmiecie płacą po 1 wiardunku, odrabiają podwójną powabę wiosenną i jesienną[9]. Wieś graniczy z Mniszkiem, Gościeradowem, Borowem, Opoką, Popowicami. Dziesięcinę snopową wartości 3-5 grzywien oddają scholasterii sandomierskiej (Długosz L.B. t.I s.331, s. 357, t.II s.505, t.III s.315).
W latach 1503–1510 kmiecie odrabiają pańszczyznę na folwarku królewskim w Zawichoście. W 1529 klasztor pobiera czynsz 8 grzywien 30 groszy i czynsz z pustych ról. Dziesięcinę 2 grzywny pobiera scholasteria (Liber Retaxationum s.316-7, s.399). W latach 1531–1533 odnotowano pobór łącznie z Borowem. W roku 1565 jest 5. kmieci na półłankach, odrabiają pańszczyznę na folwarku zawichojskim. Dają królowi po wozie drewna 10 korcy żyta, 20 korcy owsa, młynarze 2 korce żyta i tyleż owsa, wraz z innymi wsiami klasztornymi składają się na jałowicę[9].
Podczas prac archeologicznych odkryto wczesnośredniowieczne grodzisko oraz piec do wytopu żelaza (Żaki 99, 516)[9].
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja w Borowie.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kosin jest wymieniony w falsyfikacie Bolesława Wstydliwego dla klasztoru klarysek w Zawichoście-Skale wraz z przynależnymi wsiami Borów, Pstrągi, Chotków, Ostrów, Mniszek w roku 1257 i 1262
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Kosin w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-02-14] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-14].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 509 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Annopol. Urząd Gminy Annopol. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b c Kosin, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
