Kostiantyn Hryszczenko

Kostiantyn Hryszczenko

Data i miejsce urodzenia	28 października 1953 Kijów
Wicepremier Ukrainy
Okres	od 2012 do 2014
Minister spraw zagranicznych Ukrainy
Okres	od 11 marca 2010 do 24 grudnia 2012
Poprzednik	Petro Poroszenko
Następca	Łeonid Kożara
Minister spraw zagranicznych Ukrainy
Okres	od 2 września 2003 do 3 lutego 2005
Poprzednik	Anatolij Złenko
Następca	Borys Tarasiuk
Odznaczenia

Kostiantyn Hryszczenko, ukr. Костянтин Іванович Грищенко (ur. 28 października 1953 w Kijowie) – ukraiński dyplomata i polityk, były ambasador, minister spraw zagranicznych w latach 2003–2005 oraz 2010–2012, wicepremier od 2012 do 2014.

Życiorys

W 1975 ukończył z wyróżnieniem Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych (międzynarodowy wydział prawny).

Po studiach rozpoczął pracę dyplomaty. Uzyskał status dyplomatyczny ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Ukrainy. Od 1976 do 1980 był członkiem sekretariatu ONZ w Nowym Jorku. W latach 1981–1991 kontynuował karierę dyplomatyczną jako attaché i I sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR. Po upadku Związku Radzieckiego w latach 1992–1995 był doradcą ds. ograniczenia zbrojeń i rozbrojenia w ukraińskim MSZ oraz szefem kontroli zbrojeń i rozbrojenia Ukrainy. Od 1995 do 1998 zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych. W tym czasie (1993–1998) reprezentował Ukrainę na konferencjach międzynarodowych dotyczących zagadnień bezpieczeństwa narodowego, m.in. w 1996 na szczycie G8 w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w Moskwie. Był również przedstawicielem Ukrainy we Wspólnej Komisji w sprawie realizacji i kontroli Traktatu START I.

Od 1998 do 2000 pełnił funkcję szefa misji Ukrainy przy NATO oraz ambasadora w Belgii, Holandii i Luksemburgu. Od 2000 do 2003 był ambasadorem Ukrainy w Stanach Zjednoczonych. W latach 2003–2005 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Wiktora Janukowycza. Od 2006 do 2007 był doradcą premiera Ukrainy, a w latach 1999–2003 członkiem Rady Doradczej ds. Rozbrojenia sekretarza generalnego ONZ. W 2005 wraz z Jurijem Bojko zakładał Republikańską Partię Ukrainy.

W kwietniu 2008 został mianowany na zastępcę przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy. W czerwcu 2008 prezydent Wiktor Juszczenko powołał go na ambasadora Ukrainy w Rosji. 11 marca 2010 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Mykoły Azarowa. 24 grudnia 2012 został powołany na stanowisko wicepremiera, pełniąc tę funkcję do końca istnienia rządu w 2014.

Odznaczenia

Odznaczony Orderem „Za zasługi” stopnia III, II i I.

Życie prywatne

Jest żonaty, ma córkę.