Kotew
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kotew (spotyka się też określenia ankier, ankra, kotwa, kołek lub łącznik) – element konstrukcji stosowany do mocowania (kotwienia) monolitycznego podłoża, rzadziej do mocowania podłoża z otworami takiego jak cegły kratówki lub pustaki stropowe, stopy słupa z fundamentem, wsporników lub belek do słupów lub ścian itp.
Dawniej pręt poziomy ściągający elementy konstrukcji, np. przeciwległe mury, słupy czy filary, chroniąc je przed rozchyleniem. Stosowany również przy sklepieniach. Przechodził na wylot przez spinany element, końce chronione są przed wysunięciem przy pomocy tzw. przewłoczki, często widocznej po zewnętrznej stronie konstrukcji.
-
Kotew ozdobna
-
Kotew talerzowa
-
Zdemontowana kotew
