Kountouriotis (1931)
| Historia | |
| Stocznia |
Cantieri Odero, Sestri Ponente |
|---|---|
| Wodowanie |
29 sierpnia 1931 |
 Wasilikon Naftikon
| |
| Wejście do służby |
1932 |
| Wycofanie ze służby |
1946 |
| Los okrętu |
złomowany w 1946 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1389 t (standardowa) |
| Długość |
92,35 m |
| Szerokość |
9,75 m |
| Zanurzenie |
3,65 m |
| Napęd | |
| 3 kotły parowe Thornycroft, 2 turbiny parowe Parsonsa o łącznej mocy 44 000 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
38 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa kal. 120 mm 3 działa plot. kal. 40 mm 6 wyrzutni torped kal. 533 mm 40 min morskich | |
| Załoga |
156 |
Kountouriotis (gr.: ΒΠ Κουντουριώτης) – grecki niszczyciel z okresu II wojny światowej.
"Kountouriotis” należał do czwórki niszczycieli zmodyfikowanego typu Dardo, zamówionych przez marynarkę grecką we włoskiej stoczni Cantieri Odero w Sestri Ponente niedaleko Genui w 1929 roku. Zwodowany jako pierwszy (29 sierpnia 1931 roku), otrzymał swą nazwę dla uczczenia admirała Pawlosa Kunduriotisa, dowódcy floty greckiej w trakcie wojen bałkańskich a następnie dwukrotnego prezydenta Grecji. Po przyjęciu do służby w 1932 roku niszczyciel otrzymał numer burtowy 48.
Po wybuchu wojny z Włochami w 1940 roku „Kountouriotis” brał udział w działaniach przeciwko włoskim liniom zaopatrzeniowym, eskortowaniu konwojów i operacjach minowych. Po ataku niemieckim 5 kwietnia 1941 roku i porażce greckiej armii, rząd zdecydował o ewakuacji floty na Bliski Wschód i prowadzeniu dalszej walki u boku Aliantów. „Kountouriotis” wypłynął z portu w Pireusie 22 kwietnia i skierował się do Aleksandrii. W grudniu 1941 roku został wysłany do Indii, gdzie przeszedł przezbrojenie, polegające na zastąpieniu jednej armaty kal. 120 mm i potrójnej wyrzutni torped przez armatę przeciwlotniczą kal. 76,2 mm i dwa działka Oerlikon kal. 20 mm.
"Kountouriotis” otrzymał brytyjski numer taktyczny H 07. Był wykorzystywany głównie w działaniach eskortowych na Morzu Śródziemnym. We wrześniu 1942 roku transportował oddział żołnierzy dla zajęcia wyspy Kastelorizo w archipelagu Dodekanez. Jednak, ponieważ pozyskanie części zamiennych dla skonstruowanych we Włoszech okrętów było niemożliwe w warunkach wojennych, niszczyciel, wraz z bliźniaczym „Spetsai”, został odstawiony do rezerwy w 1943 roku i zacumowany na stałe w Port Saidzie. Jego załoga obsadziła inne, dzierżawione od Royal Navy okręty.
Pod koniec 1944 roku, w związku z opuszczeniem przez wojska niemieckie terytorium Grecji, „Kountouriotis” został przebazowany do portu w Pireusie. Jego zły stan techniczny i znaczne zużycie spowodowały wycofanie niszczyciela ze służby w 1946 roku i sprzedanie go na złom. Jego nazwę przejął zakupiony przez Grecję w 1973 roku niszczyciel USS „Rupertus” (DD-851) amerykańskiego typu Gearing, pozostający w służbie do 1995 roku[1]. Obecnie nazwę tę nosi przejęta od Holandii w 1997 roku fregata rakietowa typu Kortenaer o numerze burtowym F 462 (ex „Kortenaer” F 807)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hellenic Navy. hellenicnavy.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-14)]. [dostęp 24 sierpnia 2009]
- ↑ Hellenic Navy. hellenicnavy.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-14)]. [dostęp 24 sierpnia 2009]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aris Bilalis (tłum. Maciej S. Sobański), Greckie niszczyciele typu Psara, w: Okręty Wojenne nr 3/2000, ISSN 1231-014X