Kowadełko
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Kowadełko (łac. incus) – jedna z trzech kosteczek słuchowych u ssaków. Położona jest w jamie bębenkowej. Przekazuje drgania dźwiękowe z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego[1].
Znajduje się w uchu środkowym. Swoją powierzchnią stawową łączy się z główką młoteczka (łac. caput mallei) a odnogą długą (łac. crus longum) jest ruchomo połączona z głową strzemiączka[1]. Ewolucyjnie wywodzi się z kości kwadratowej gadów, która pierwotnie pochodzi z kości osłaniających pierwszą szparę skrzelową ryb (tryskawkę)[2].
Jego odkrywcą (podobnie jak młoteczka) jest Alessandro Achillini[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 72, ISBN 978-83-01-16530-7.
- ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray Anatomia Podręcznik dla studentów Tom 3, K.S. Jędrzejewski, M. Polguj (red.), ISBN 978-83-66548-16-9.
