Kowala Druga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

51°13′2″N 22°3′51″E

- błąd

39 m

WD

51°13'0.1"N, 22°4'0.1"E

- błąd

14 m

Odległość

195 m

Kowala Druga
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Poniatowa

Liczba ludności (2021)

895[1][2]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-320[3]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0389512[4]

Położenie na mapie gminy Poniatowa
Mapa konturowa gminy Poniatowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kowala Druga”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kowala Druga”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kowala Druga”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kowala Druga”
Ziemia51°13′02″N 22°03′51″E/51,217222 22,064167

Kowala Drugawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Poniatowa[4][5].

Za Królestwa Polskiego istniała gmina Kowala.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Poniatowa[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 976 mieszkańców[7].

Części miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Kowala Druga[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
1023150 Kresy część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kowala dawniej także Kowale, wieś notowana w źródłach od roku 1359. W tymże roku Kazimierz Wielki zaświadcza, że Sięgniew Goworkowjc z Opola odstąpił część Kowali z dopłatą 500 grzywien Stefanowi i Beroldowi z Wrzaw w zamian za wieś Słupczę w ziemi sandomierskiej. W roku 1368 Kazimierz Wielki przenosi Kowalę na prawo średzkie, dziedzicem Kowali był wówczas Sięgniew z Opola i Słupcy. W 1409 Nieustęp z Głuska zastawia Kowalę i Wolę Kowalską swej siostrze Dziersławie i jej mężowi Wojciechowi za 70 grzywien z tytułu oprawy posagu[8].

Od połowy XV wieku do czasu kasaty Opactwa łysogórskiego w 1819 roku, dziesięciny z ról kmiecych w Kowali oddają w części konwentowi świętokrzyskiemu w części zaś plebanowi Opola (Długosz L.B. t.II 569; III 253), w tym czasie jak podaje Długosz dziedzicami byli Jana Łukasz ze Słupczy herbu Rawa i Jana Drzewiecki herbu Ciołek. W XVII wieku Barbara Słupecka (1652) płaci konwentowi świętokrzyskiemu za dziesięciny ze wsi Kowala, Wola Kowalska, Wrzelów i Szczekarków 60 złotych[9][10].

W 1850 roku właścicielem wsi Kowala stał się Poraziński. Obszary stopniowo przechodzą do rąk chłopów i w r. 1900 znika dwór i folwark, a na ich miejsce powstaje kolonia Kowala nr 1 i nr 2. Kolonistami są przeważnie przybysze znad Wisły i okolic. Stara wieś, kolonia nr 1 i nr 2 stanowią osiedle „Kowala”. Ludność zamożna, na starej wsi przeważają gospodarze 40 morgowi, na koloniach od 20–30 morgowi. Wskutek przyrostu ludności wieś biednieje następuje rozdrobnienie. W roku 1938 jest już tylko 15 gospodarzy ponad 20 morgowych a przeważają gospodarstwa małorolne od 3 do 7 morgów oraz 7–12 morgów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wieś Kowala Druga w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-05-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-11].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 523 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-01-27].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Jednostki pomocnicze gminy Poniatowa. Urząd Gminy Poniatowa. [dostęp 2016-08-25].
  7. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  8. Kowala w Słowniku lubelszczyzny, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  9. Kowala w słowniku benedyktyńskim, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  10. Kowala, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 503.