Kozia Grota
49°15′10″N 19°56′15″E/49,252778 19,937500| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
7,5 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
1745 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
450 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
4 października 1913 roku |
| Odkrywca | |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-13.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′10″N 19°56′15″E/49,252778 19,937500
| |
Kozia Grota (Kozi Schron, Kozia) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Strążyskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Długiego Giewontu, ponad Małą Dolinką, na wysokości 1745 m n.p.m.[2], w niewielkiej, bocznej grzędzie. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 7,4 metrów[3].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerny, poziomy korytarz (2 m szerokości i około 3 m wysokości) zaczynający się w dużym otworze wejściowym, pod koniec zwężający się i kończący zawaliskiem[3].
Jaskinia została odkryta w październiku 1913 roku przez Mariusza Zaruskiego i Konstantego Aleksandrowicza[3]. Nazwę nadał Mariusz Zaruski od tego, że ukrywają się w niej kozice podczas szczególnie niesprzyjającej pogody[4].
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, rosną na nich rośliny kwiatowe, a pod koniec mchy i glony. Bywają w niej kozice[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-10-11] (pol.).
- ↑ Mariusz Zaruski, Nieznane groty tatrzańskie [online], web.archive.org, 2 marca 2017 [dostęp 2019-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-02].