Kościół Matki Boskiej Anielskiej w Wyszogrodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Boskiej Anielskiej
124 z dnia 16.10.1958[1]
kościół klasztorny
Ilustracja
widok kościoła i klasztoru od dzwonnicy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wyszogród

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Trójcy Świętej w Wyszogrodzie

Wezwanie

Matki Boskiej Anielskiej

Położenie na mapie Wyszogrodu
Mapa konturowa Wyszogrodu, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Anielskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Anielskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Anielskiej”
Położenie na mapie powiatu płockiego
Mapa konturowa powiatu płockiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Anielskiej”
Położenie na mapie gminy Wyszogród
Mapa konturowa gminy Wyszogród, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Boskiej Anielskiej”
Ziemia52°23′07,295″N 20°11′15,000″E/52,385360 20,187500
Strona internetowa
Widok kościoła przed 1931

Kościół Matki Boskiej Anielskiej – kościół należący do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Znajduje się w mieście Wyszogród, w województwie mazowieckim.

Budowla składa się z gotyckiego prezbiterium z 1408 roku oraz nawy głównej barokowej z lat 1661-1675 (wybudowano ją na miejscu spalonej drewnianej). Późnogotycka kaplica św. Anny pochodzi z 1510 roku, od strony zachodniej mieści się fasada z portalem, obramowana parami pilastrów w stylu toskańskim. Ołtarz główny w stylu barokowym pochodzi z 1670 roku.

Obok kościoła mieści się wschodnie skrzydło klasztoru, wybudowane w 1684 roku w stylu barokowym. Pozostałe skrzydła zostały rozebrane w XIX wieku[3].

W latach 1804-1945 kościół należał do protestantów wyznania augsburskiego. Powodem było przeniesienie zakonników przez rząd pruski do Dobrzynia nad Wisłą. Po 1945 roku klasztor ponownie w posiadanie objęli franciszkanie konwentualni. Do jego odzyskania przyczynił się w dużej mierze o. Aleksander Żuchowski, który starał się o to w płockiej kurii diecezjalnej. W dniu 2 kwietnia 1945 roku otrzymał nominację na przełożonego wyszogrodzkiego klasztoru. Świątynia franciszkańska została poświęcona wcześniej przez księdza Krawczyńskiego, ówczesnego proboszcza parafii św. Trójcy w Wyszogrodzie. Formalnie franciszkanie konwentualni objęli w posiadanie swoją dawną placówkę 26 listopada 1945 roku. W imieniu prowincjała uroczystości przewodniczyli: o. Aleksander Żuchowski i o. Witalis Jaśkiewicz, gwardian z Niepokalanowa[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-12-25].
  2. Organy - Polskie Wirtualne Centrum Organowe [online], www.organy.pro [dostęp 2017-11-18].
  3. Jerzy Kwiatek: Polska. Urokliwy świat małych miasteczek. Warszawa: Sport i Turystyka - Muza SA, 2002, s. 255-256. (pol.).
  4. Historia klasztoru. Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (OO.Franciszkanie) w Wyszogrodzie. [dostęp 2014-12-25]. (pol.).