Kościół św. Jana „della Pigna”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Jana della Pigna
Chiesa di San Giovanni della Pigna
Kościół tytularny
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Vicolo della Minerva 51

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Santa Maria in Aquiro

Wezwanie

św. Jana Chrzciciela

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana ''della Pigna''”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana ''della Pigna''”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana ''della Pigna''”
41,89728°N 12,47806°E/41,897280 12,478060
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Jana della Pigna (wł. Chiesa di San Giovanni della Pigna) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Świątynia ta jest kościołem rektoralnym parafii Santa Maria in Aquiro oraz kościołem tytularnym[1].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się w IX Rione Rzymu – Pigna przy Vicolo della Minerva 51[1].

Patron[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej w tym miejscu stał średniowieczny kościół dedykowany świętym Eleuteriuszowi i Genezjuszowi, których relikwie miały w nim się znajdować. W XVI wieku świątynia ta popadła w ruinę. W 1582 roku papież Grzegorz XIII przekazał ją bractwu Arciconfraternita della Pietà Verso i Carcerati, a papież Sykstus V w 1585 roku przeniósł relikwie św. Eleuteriusza i Genezjusza do kościoła św. Zuzanny, ale część ich pozostawił tutaj, gdzie znajdują się pod głównym ołtarzem. Bractwo korzystało ze zniszczonego kościoła przez prawie czterdzieści lat, ale ostatecznie został on odbudowany w 1624 roku pod kierunkiem architekta Angelo Torroni, przy czym zmieniono wówczas dedykację świątyni na św. Jana Chrzciciela. W 1837 roku dokonano restauracji kościoła, którą wykonał Virginio Vespignani. Na początku XXI wieku miała miejsce gruntowna renowacja kościoła, została ona ukończona w 2007 roku[2].

Architektura i sztuka[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest jednonawowy z półkolistą apsydą[2].

Fasada jest nieco niższa niż położona za nią nawa. Na fasadzie znajdują się cztery gigantyczne jońskie pilastry, wspierające belkowanie i trójkątny fronton z pustym tympanonem. Pomiędzy pilastrami po obu stronach wejścia znajdują się prostokątne wgłębione puste panele, nad którymi są prostokątne okna. Nad wejściem w nadprożu znajduje się uskrzydlona głowa putta, powyżej jest półkolisty fronton. We fryzie belkowania umieszczono napis: Archiconf(raternitas) Pietatis Carceratorum (będący łacińską nazwą bractwa, które odbudowało kościół)[2].

Wnętrze kościoła

Sufit nawy jest sklepiony kolebkowo i pomalowany w sposób naśladujący zdobienia ze stiuku. Również płytka kopuła nad prezbiterium została pomalowana tak, żeby imitować zdobienia, łącznie z imitacją ośmiu szerokich żeber. W centrum kopuły namalowano Gołębicę Ducha Świętego, natomiast w pendentywach tonda z wizerunkami ewangelistów[2].

Wnętrze kościoła


Edykuł głównego ołtarza jest wklęsły, w celu dopasowania do zakrzywionej ściany apsydy. Ma on cztery marmurowe kolumny, podtrzymujące belkę z fryzem. Obraz ołtarzowy przedstawia młodego Św. Jana Chrzciciela na pustyni i jest autorstwa Baldassarre Croce z początku XVII wieku. Nad belkowaniem znajduje się obramowany panel zawierający Pietę Luigiego Garzi z XVIII wieku, a powyżej umieszczono grupę sztukatorskich puttów czczących krzyż[2].

Kaplice boczne

Boczne kaplice wszystkie mają identyczną konstrukcję. Są one płytkimi wnękami z ołtarzami[2].

Pierwsza kaplica po prawej stronie poświęcona jest św. Eleuteriuszowi. Obraz w ołtarzu przedstawia jego męczeństwo, jest to dzieło autorstwa Giacomo Zoboli z ok. 1700 roku[2].

Druga kaplica po prawej stronie została dedykowana św. Genezjuszowi, XVIII-wieczny anonimowy obraz w ołtarzu przedstawia jego chrzest[2].

Pierwsza kaplica po lewej stronie poświęcona jest Matce Bożej[2].

Drugą kaplicę po lewej stronie dedykowano św. Teresie z Ávili, w ołtarzu przedstawiono jej wizję Chrystusa[2].

Kardynałowie diakoni[edytuj | edytuj kod]

Kościół św. Jana della Pigna jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-diakonom (Titulus Sancti Ioannis a Pinea)[3]. Tytuł ten został ustanowiony 25 maja 1985 roku[3] przez papieża Jana Pawła II.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Chiesa rettoria san Giovanni della Pigna. Diocesi di Roma. [dostęp 2020-02-16]. (wł.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j San Giovanni della Pigna. Churches of Rome. [dostęp 2020-02-16]. (ang.).
  3. ↑ a b Kościół św. Jana „della Pigna” [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-02-16] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Jana_„della_Pigna”&oldid=73437682”