Kościół św. Rodziny w Szczecinie
 A-367 z dnia 12.09.2008 r.(zespół dawnego kościoła ewangelickiego)[1] | |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 Kościół św. Rodziny w Szczecinie - widok ogólny | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
ul. Królowej Korony Polskiej 28, 70-485 Szczecin | ||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Szczecina  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||
 53°26′22,672″N 14°32′10,554″E/53,439631 14,536265
| |||||||||
Kościół św. Rodziny w Szczecinie – modernistyczny wybudowany pierwotnie dla parafii ewangelickiej. Nosił wówczas wezwanie św. Krzyża (Kreuzkirche). Obiekt mieści się przy obecnej ulicy Królowej Korony Polskiej 28 w Szczecinie.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół wybudowano według projektu szczecińskiego architekta Adolfa Thesmachera. Obiekt ma 34 m długości, 18,5 m szerokości, wieża jest wysoka na 21 metrów. Wnętrze kościoła jednonawowe. Wraz ze świątynią wybudowano salę teatralną, która dziś pełni rolę dodatkowej kaplicy (długość – 30 m, szerokość – 12 m). Ogółem kościół może pomieścić do 2000 osób.
Ważnym elementem wystroju jest rozeta za organami, która posiada oryginalne jaskrawe przeszklenie, rzucające barwne refleksy do wnętrza nawy. Wykończenie wnętrza z surowego betonu, posadzki wyłożone płytami marmurowymi. Ołtarz główny (projektowany przez S. Raciborskiego ze Szczecina) pochodzi z lat 50. XX w. – w formie marmurowego obelisku z rzeźbą pelikana i wizerunkiem Ostatniej Wieczerzy.
W kruchcie kościoła eksponowana jest rzeźba Chrystusa, która pierwotnie była częścią nagrobka rodu Dewitzów na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Rzeźba ta jest wykonaną ok 1910 r. kopią dzieła Bertela Thorvaldsena (oryginał znajduje się w Kaplicy Potockich na Wawelu).
Przed kościołem znajduje się ozdobna tablica z Przyrzeczeniem Jasnogórskim z 1956.
Nieopodal funkcjonuje pierwsze w Szczecinie okno życia.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamień węgielny pod świątynię położono 23 czerwca 1929[2], a poświęcony został przez ewangelików 23 listopada 1931[2]. Położony był wówczas na terenie katolickiej parafii św. Rodziny[2]. W roku 1945 w czasie działań wojennych kościół został zbombardowany i spalony. Po zakończeniu wojny kościół został odbudowany i zaadaptowany na pomieszczenia szpitalne[2]. 22 lipca 1945 r. poewangelicki kościół św. Krzyża przy ul. Królowej Korony Polskiej został poświęcony i nadano mu miano pw. Królowej Korony Polskiej, a powstała parafia katolicka przyjęła tytuł św. Rodziny, ze względu na przedwojenne położenie parafii św. Rodziny[2].
W pierwszych latach po wojnie władze państwowe zabrały parafii część budynku. Od 1972 r. w pomieszczeniach parafialnych urzęduje Kuria Biskupia Szczecińsko-Kamieńska i zamieszkuje ks. biskup. Po 1980 r. odzyskano dla dodatkowych pomieszczeń Kurii zabrany budynek[2].
-
Nawa główna -
Nawa główna -
Nawa boczna ze sceną -
Rzeźba pelikana w ołtarzu głównym -
Rzeźba Chrystusa w kruchcie kościoła
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-12].
- ↑ a b c d e f ks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
