Królestwo Anglii

Królestwo Anglii

Kingdom of England
Regnum Anglorum
Realme d'Engleterre

927–1649 1660–1707
Flaga Królestwa Anglii Herb Królestwa Anglii
Dewiza: (francuski) Dieu et mon droit (Bóg i moje prawo)
Język urzędowy	staroangielski (de facto do 1066) normandzki (de jure od 1066 do XV wieku) angielski (de facto stopniowo wypiera normandzki od XII wieku)
Stolica	Winchester Londyn (od XI wieku)
Ustrój polityczny	monarchia
Głowa państwa	Królowa Anglii Anna Stuart
waluta	funt szterling
Data powstania	927
Akt unii	1 maja 1707
Angielskie posiadłości zamorskie w 1700 roku

Imperium Plantagenetów pod panowaniem Henryka II (1154-1189)

Królestwo Anglii (ang. Kingdom of England, łac. Regnum Anglorum, nor. Realme d'Engleterre) – historyczne królestwo w zachodniej Europie, które istniało od 927 do 1707 roku. Zajmowało południową, większą część wyspy Wielka Brytania, na obszarze znanym dziś jako Anglia i Walia. Na północy królestwo graniczyło z Królestwem Szkocji, z którym zostało następnie połączone unią realną jako Królestwo Wielkiej Brytanii na mocy warunków aktu unii z 1707 roku.

Najważniejsza królewska rezydencja mieściła się początkowo w mieście Winchester, w hrabstwie Hampshire, ale Londyn oraz Gloucester posiadały niemal równorzędny status – szczególnie Londyn, który de facto stał się stolicą królestwa na początku XII wieku.

Zobacz też

• Heptarchia anglosaska
• Władcy Anglii
• Anglia
• Republika Angielska
• Historia Królestwa Anglii