Królik belgijski olbrzym
 Olbrzym belgijski | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Oryctolagus |
| Gatunek | |
| (bez rangi) | forma udomowiona – królik domowy |
Olbrzym Belgijski, belg[1] (Oryctolagus cuniculus f. domestica) – rasa królika domowego, wyhodowana w Belgii w XIX wieku. Rasa ta jest hodowana w celach mięsno-futerkowych. Obok barana francuskiego jest najbardziej popularną dużą rasą królików.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Olbrzymy belgijskie mają duże odstające uszy (17–19 cm). Tułów jest długi i szeroki. Króliki te mają mocne kości oraz duże masywne łapy tylne i krótkie przednie. Roczne zwierzęta osiągają wagę 8–10 kg i 68–80 cm długości.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Króliki dużych ras późno osiągają dojrzałość płciową. Samice dojrzewają w wieku 7 miesięcy, a samce w wieku 8 miesięcy. W miocie rodzi się 5-12 młodych
Umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
W hodowli najczęściej spotyka się umaszczenie szaro-brązowe, lecz występują także umaszczenia barwne takie jak: czarne, ciemnoszare, żółte, brązowe lub białe.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olbrzym belgijski – hodowla i charakterystyka rasy. rynek-rolny.pl. [dostęp 2023-12-01].