Przejdź do zawartości

Krętość kanałów porowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krętość kanałów porowych (ang. tortuosity, tortuosity factor) – stosowany w hydrodynamice podziemnej parametr skalarny opisujący własność kanałów porowych.

Definicja

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z definicją podaną w 1937 roku przez P.C. Carmana krętość kanału porowego definiuje się jako kwadrat stosunku prostoliniowo mierzonej odległości między początkiem i końcem kanału porowego a długością tego kanału mierzoną w jego osi

W odniesieniu do całego ośrodka porowatego za krętość ośrodka porowatego przyjmuje się uśrednioną wartość krętości poszczególnych kanałów rozumianą w ten sposób, że wyraża odległość między oddalonymi od siebie równoległymi brzegami ośrodka porowatego a średnią wartość długości kanałów porowych mierzonych w ich osiach.

W takim sensie lokalna wartość krętości ośrodka porowatego wyraża kwadrat kosinusa kąta między uśrednionym kierunkiem przepływu a lokalnym kierunkiem linii prądu pokrywającej się z osią kanału porowego.

Własności

[edytuj | edytuj kod]

Z podanej wyżej definicji wynikają następujące własności krętości jako parametru fizycznego:

  • krętość kanałów porowych jest zawsze nieujemna i mieści się w przedziale [0; 1],
  • krętość ośrodka porowatego jest w ogólnym przypadku zmienna i zależy od położenia,
  • krętość pojedynczego kanału prostoliniowego wynosi 1,
  • krętość jest parametrem bezwymiarowym.

Mimo iż krętość jest w zasadzie parametrem skalarnym, istnieją uogólnienia podanych tu definicji pozwalające na traktowanie krętości ośrodka porowatego jako pola tensorowego drugiego rzędu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bear J. (1972): Dynamics of Fluids in Porous Materials, American Elsevier, New York.
  • Carman P.C., (1937): Fluid Flow through a Granular Bed, Transactions of the Institite of Chemical Engineers, 15, 150–156.