Przejdź do zawartości

Krętogłów afrykański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krętogłów afrykański
Jynx ruficollis[1]
Wagler, 1830
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

krętogłowy

Rodzaj

Jynx

Gatunek

krętogłów afrykański

Podgatunki
  • J. r. pulchricollis Hartlaub, 1884
  • J. r. aequatorialis Rüppell, 1842
  • J. r. ruficollis Wagler, 1830
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Krętogłów afrykański[3] (Jynx ruficollis) – gatunek małego ptaka z rodziny dzięciołowatych (Picidae), podrodziny krętogłowów (Jynginae). Zasiedla wyspowo Afrykę na południe od Sahary. Nie jest zagrożony.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się następujące podgatunki[4]:

Proponowany podgatunek thorbeckei (opisany z Kamerunu) został zsynonimizowany z pulchricollis, a pectoralis (północna Angola) i cosensi (Kenia, Tanzania) uznano za synonimy podgatunku nominatywnego[5].

Całkowity zasięg występowania szacowany jest na 1 610 000 km². Zasiedla zadrzewione sawanny lub inne obszary trawiaste, zadrzewione wąwozy, plantacje, ogrody na terenach wiejskich, a także skraje lasów[6]. Spotykany na wysokości 600–3000 m n.p.m.[7]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 19 cm, zaś masa ciała 52–59 g dla samców i 46–52 g dla samic[6]. Skrzydło mierzy 85[8]–101 mm; wymiary okazu stanowiącego holotyp nieuznawanego już podgatunku cosensi: skrzydło 97 mm, dziób 19 mm, skok 21 mm, a ogon 73 mm[9].

Dziób szary, u nasady żółty. Wierzch głowy brązowoszary, policzki w czarno-białe prążki. Gardło i pierś rudobrązowe. Wierzch ciała szary. Pokrywy skrzydłowe pokryte szaro-czarnym wzorem, lotki rudawe. Sterówki szare w nierówne czarne pasy. Pióra na brzuchu białe, czarne na stosinie i w okolicy, nogawice i pokrywy podogonowe jasnopomarańczowe, ciemne na stosinie i w okolicy. Nogi szare.

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Pożywienie stanowią mrówki, ich larwy i poczwarki. Wśród zjadanych gatunków odnotowano Pheidole megacephala, Crematogaster castanea, Lepisiota capensis, Acantholepis capensis i Tetramorium setulferum. Zjada także termity[10].

Gniazduje w dziuplach wykutych przez inne ptaki, takie jak wąsal obrożny (Lybius torquatus) i brodal czubaty (Trachyphonus vaillantii), oraz w naturalnych otworach w pniu i budkach lęgowych. Okres składania jaj przypada od września do lutego, najczęściej w październiku[10]. W lęgu 3–4 jaja, niekiedy do sześciu. Inkubacja trwa 13–15 dni, wysiadują oba ptaki z pary. Młode karmione są mrówkami, larwami i poczwarkami[6]. Są w pełni opierzone po 25–26 dniach od wyklucia[10].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje krętogłowa afrykańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana; gatunek ten jest rozmieszczony nierównomiernie, lokalnie może być pospolity. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za wzrostowy. W RPA liczebność krętogłowa afrykańskiego rośnie, gdyż introdukcja obcych gatunków drzew na obszary trawiaste zwiększyła powierzchnię dogodnych dla tego ptaka siedlisk[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jynx ruficollis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Jynx ruficollis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Jynginae Swainson, 1831 - krętogłowy (wersja: 2020-03-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-17].
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Woodpeckers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-17]. (ang.).
  5. Rufous-necked Wryneck (Jynx ruficollis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
  6. a b c Nicole Bouglouan: Rufous-necked Wryneck. Oiseaux-Birds, 2012.
  7. Rufous-necked Wryneck Jynx ruficollis. BirdLife International. [dostęp 2013-09-01].
  8. C.H.B. Grant & C.W. Mackworth-Praed. Notes on the East African Birds. 5. On the status of Jynx ruficollis cosensi. „Bulletin of British Ornithologists' Club”. 59, s. 74, 1939. 
  9. Birds from the British East Africa and Uganda. „Ibis”. 3 (10), s. 471–472, 1915. 
  10. a b c P.A.R. Hockey, W.R.J. Dean i P.G. Ryan: Roberts - Birds of southern Africa. Cape Town: The Trustees of the John Voelcker Bird Book Fund, 2005. ISBN 978-0-620-34053-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]