Kraczonik
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
936 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°18′54,9″N 20°56′21,8″E/49,315250 20,939389
| |
Kraczonik (936 m) – szczyt w południowej części Gór Leluchowskich – najwyższy szczyt pasma[1]. Na niektórych mapach niższy wierzchołek (933 m) ma nazwę Kraczoń[2]. Kraczonik jest zwornikiem; w północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego krótki boczny grzbiet opadający do doliny Popradu. Masyw Kraczonika jest całkowicie porośnięty lasem. Z południowo-wschodnich stoków stronę spływają z niego potoki będące dopływami Smereczka, z lejów źródliskowych w stokach północno-zachodnich spływają potoki Kraczoników Potok i Kraczoń uchodzące do Popradu[1]. Grań Kraczonika jest skalista i dość eksponowana; znajdują się w niej wychodnie skał piaskowcowych, a miejscami podejścia i zejścia są dość strome[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– niebieski: Leluchów – Kraczonik – Zimne – Dubne (szczyt) – Przechyby – Garby – Powroźnik. 4 h, ↓ 3.45 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
- ↑ Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.
Widok z wieży widokowej w Muszynie