Przejdź do zawartości

Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego
Ilustracja
Siedziba Szkoły przy ul. Wawelskiej 56
Państwo

 Polska

Data utworzenia

maj 1990

Dyrektor

Małgorzata Bywanis-Jodlińska

Zastępca Dyrektora

Waldemar Czachur[1]

Budżet

ok. 9 300 000 PLN (2018)

Adres
ul. Wawelska 56
00-922 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „KSAP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „KSAP”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „KSAP”
52°12′59,7600″N 20°59′23,2800″E/52,216600 20,989800
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Tablica w holu Krajowej Szkoły Administracji Publicznej upamiętniająca Lecha Kaczyńskiego

Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego (KSAP) – państwowa szkoła z siedzibą w Warszawie, wyłączona z systemu szkolnictwa wyższego, podlegająca Prezesowi Rady Ministrów. Kształci i przygotowuje do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadry wyższych urzędników polskiej administracji.

Działa na podstawie ustawy o Krajowej Szkole Administracji Publicznej z 14 czerwca 1991[2]. W 2016 jej patronem został Lech Kaczyński, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej od 2005 do 2010[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Krajowa Szkoła Administracji Publicznej została utworzona przez rząd Tadeusza Mazowieckiego w maju 1990, na początku okresu transformacji ustrojowej. Była to pierwsza tego typu placówka w państwach byłego bloku komunistycznego[4].

Siedziba

[edytuj | edytuj kod]

Szkoła mieści się w modernistycznym gmachu zaprojektowanym przez Romualda Gutta. Gmach był wznoszony etapami w latach 1928–1933[5]. Początkowo miał on trzy kondygnacje. Czwarta została dobudowana w latach 1949–1950[6].

W latach 1928–1939 budynek KSAP był siedzibą Szkoły Nauk Politycznych, przekształconej w kwietniu 1939 w Akademię Nauk Politycznych. W latach 1950–1961 działała tam Szkoła Główna Służby Zagranicznej, kształcąca kadry wyspecjalizowane w prawie dyplomatycznym i konsularnym oraz handlu zagranicznym. Od 1961 do 1990 budynek służył różnym instytucjom szkoleniowym, m.in. Ośrodkowi i Instytutowi Doskonalenia Kadr Kierowniczych Administracji Państwowej czy Instytutowi Administracji i Zarządzania[6].

W gmachu mieszczą się m.in. sale wykładowe, biblioteka z czytelnią, sala konferencyjna oraz kafeteria[6]. Księgozbiór zgromadzony w bibliotece obejmuje około 25 tysięcy publikacji o tematyce administracji publicznej i prawa administracyjnego, stosunków międzynarodowych oraz Unii Europejskiej, a także finansów publicznych i ekonomii, prawa cywilnego i konstytucyjnego oraz nauk społecznych[7].

Zadania szkoły

[edytuj | edytuj kod]

Kształcenie stacjonarne przyszłych urzędników służby cywilnej

[edytuj | edytuj kod]

O przyjęcie do KSAP może ubiegać się osoba, która: nie ukończyła 32 lat, posiada dyplom studiów wyższych z tytułem magistra oraz zna dobrze jeden z języków obcych: angielski, francuski lub niemiecki[8]. Postępowanie rekrutacyjne jest podzielone na cztery etapy, które weryfikują m.in. wiedzę i motywację kandydatów oraz umiejętność pracy w grupie[9].

Nauka w KSAP trwa 19 miesięcy. W trakcie kształcenia słuchacze zdobywają zarówno specjalistyczną wiedzę, jak i umiejętności praktyczne niezbędne do pracy w administracji publicznej. Zajęcia prowadzą praktycy z urzędów administracji publicznej oraz wykładowcy akademiccy[10]. Program kształcenia stacjonarnego jest aplikacyjny i ciągły[11].

Obowiązkowym elementem kształcenia w Krajowej Szkole jest udział słuchaczy w stażach administracyjnych: krajowych i zagranicznych. W trakcie odbywania stażu słuchacze otrzymują zadania pracowników urzędów i są oceniani przez opiekunów stażowych[11].

W trakcie nauki w KSAP słuchacze uczą się obowiązkowo języka angielskiego oraz drugiego języka obcego do wyboru: niemieckiego lub francuskiego. Ponadto mogą brać udział w lektoratach m.in. z języka rosyjskiego, hiszpańskiego, arabskiego i chińskiego[12].

KSAP prowadzi program Mentor, który obejmuje indywidualne spotkania z mentorami – doświadczonymi pracownikami administracji publicznej. Słuchacze poznają pracę urzędu, w którym pracuje mentor, uczestniczą w projektach realizowanych przez mentora i uczą się od niego praktycznych umiejętności[13].

Słuchacze mają obowiązek przestrzegać zasad etyki korpusu służby cywilnej. W szczególności są zobowiązani do powstrzymywania się od publicznego manifestowania poglądów politycznych[14].

Szkolenia dla administracji publicznej

[edytuj | edytuj kod]

Jednym z głównych zadań KSAP jest wspieranie rozwoju zawodowego pracowników administracji publicznej (kształcenie ustawiczne). Szkoła prowadzi szkolenia uzupełniające wiedzę, rozwijające kompetencje „miękkie”, a także umiejętności językowe urzędników. KSAP przygotowuje również szkolenia na zlecenie poszczególnych urzędów[15]. Wśród wykładowców Szkoły byli lub są m.in.: Jerzy Bralczyk, Tomasz Kammel, Ewa Nowińska i Monika Zamachowska[16].

Inne działania wspierające doskonalenie i rozwój administracji publicznej

[edytuj | edytuj kod]

KSAP prowadzi postępowanie kwalifikacyjne w służbie cywilnej na podstawie art. 43 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej[17]. Limit mianowań określany jest co roku w ustawie budżetowej. Akty mianowania otrzymują pracownicy służby cywilnej, którzy w wyniku pomyślnego przejścia postępowania kwalifikacyjnego uzyskają w rankingu wyników miejsce uprawniające do mianowania, a także absolwenci Szkoły, którzy w danym roku złożą wniosek o mianowanie.

KSAP prowadzi Lingwistyczne Postępowanie Sprawdzające, które potwierdza znajomość języków obcych na poziomie B2 lub C1. LPS obejmuje postępowanie sprawdzające z języków: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Certyfikat wydany przez Szkołę jest honorowany w postępowaniu kwalifikacyjnym w służbie cywilnej oraz przy ubieganiu się o przyjęcie do służby dyplomatyczno-konsularnej[18].

We współpracy z instytucjami i organizacjami międzynarodowymi KSAP wspiera rozpoznawanie dobrych i innowacyjnych praktyk stosowanych w instytucjach publicznych w Polsce i na świecie. Ponadto KSAP tworzy warunki do przekazywania zdobytej wiedzy i doświadczeń urzędom polskiej administracji oraz administracji innych krajów: realizuje projekty rozwojowe, współpracuje z instytucjami (również międzynarodowymi), organizuje transgraniczne wizyty studyjne, szkolenia i staże oraz organizuje konferencje i seminaria z zakresu administracji publicznej.

Absolwenci

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też kategorię: Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej.

Po ukończeniu Szkoły absolwenci rozpoczynają pracę w urzędach administracji publicznej na stanowiskach, które proponuje im Prezes Rady Ministrów. W administracji publicznej mają obowiązek pracować co najmniej 5 lat[19]. Są zatrudnieni w administracji centralnej i terenowej, w polskich ambasadach oraz w organizacjach międzynarodowych[20]. Ponadto dyplom ukończenia Szkoły umożliwia uzyskanie statusu mianowanego urzędnika służby cywilnej bez konieczności przechodzenia postępowania kwalifikacyjnego[19].

Absolwenci Szkoły mogą być członkami, działającego od 1993, Stowarzyszenia Absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Stowarzyszenie ułatwia utrzymywanie więzi ze Szkołą i innymi jej absolwentami. Niektórzy absolwenci powracają do KSAP jako mentorzy lub wykładowcy[21].

Poszczególne roczniki rozpoczynające naukę w KSAP wybierają patrona dla swojej promocji[22].

Promocje, patroni i znani absolwenci KSAP
Promocja Lata Patron promocji Znani absolwenci
I. 1991–1993 Pierwsza Promocja Waldemar Dubaniowski, Władysław Stasiak, Claudia Torres-Bartyzel[23], Paweł Banaś
II. 1992–1994 Pro Publico Bono Zbigniew Gryglas, Robert Kupiecki, Mirosław Kochalski, Jan Pastwa
III. 1993–1995 Państwo Prawa
IV. 1994–1996 Sapere Aude Elżbieta Bieńkowska
V. 1995–1997 Rzeczpospolita Grażyna Piotrowska-Oliwa
VI. 1996–1998 Pro Republica Emendanda
VII. 1997–1999 Eugeniusz Kwiatkowski
VIII. 1998–2000 Promocja 2000 Robert Schuman Dobrosław Dowiat-Urbański[23], Anita Noskowska-Piątkowska[24]
IX. 1999–2001 Ignacy Paderewski Mariusz Błaszczak, Paweł Chorąży, Zbigniew Gniatkowski
X. 2000–2002 Viribus Unitis
XI. 2001–2003 Władysław Grabski
XII. 2002–2004 Jan Zamoyski
XIII. 2003–2005 Jerzy Giedroyć
XIV. 2004–2006 Jan Nowak-Jeziorański Rafał Siemianowski, Robert Andrzejczyk
XV. 2005–2007 Stefan Starzyński
XVI. 2006–2008 Stanisław Staszic
XVII. 2007–2009 Andrzej Frycz Modrzewski
XVIII. 2008–2010 Bronisław Geremek
XIX. 2009–2010 Królowa Jadwiga
XX. 2009–2011 Józef Piłsudski
XXI. 2010–2011 Stanisław Konarski
XXII. 2010–2012 Ryszard Kaczorowski
XXIII. 2011–2012 Polskie Państwo Podziemne
XXIV. 2012–2014 Wiesław Chrzanowski
XXV. 2013–2015 Amor Patriae Nostra Lex
XXVI. 2014–2016 Tadeusz Mazowiecki
XXVII. 2015–2017 Jan Karski
XXVIII. 2016–2018 Tadeusz Kościuszko
XXIX. 2017–2019 Polonia Restituta
XXX. 2018–2020 Irena Sendlerowa
XXXI. 2019–2021 Witold Pilecki
XXXII. 2020–2022 Rudolf Weigl
XXXIII. 2021–2023 Halina Krahelska
XXXIV. 2022–2024 Ignacy Łukasiewicz
XXXV. 2024–2025 In varietate concordia

Administracja

[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Szkoła podlega Prezesowi Rady Ministrów, który powołuje jej dyrektora. Dyrektorzy KSAP:

Rada KSAP

[edytuj | edytuj kod]

Rada Szkoły jest organem wnioskującym, doradczym i opiniującym. Wspiera realizację misji KSAP w zakresie rozwoju i kierunków działania Szkoły, a także czuwa nad zgodnością programu z potrzebami i wyzwaniami administracji publicznej w Polsce[25]. Do kompetencji Rady należy:

  • opiniowanie kierunków działania Szkoły, ogólnych zasad rekrutacji, procesu dydaktycznego, a także funkcjonowania i wyników działalności Szkoły,
  • rekomendowanie zmian i przedstawianie propozycji we wskazanym powyżej zakresie,
  • określanie organizacji i trybu działania Rady.

Radę tworzą przedstawiciele organów administracji rządowej, ministrowie ds. administracji publicznej, finansów publicznych, spraw zagranicznych, szkolnictwa wyższego oraz szefowie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Kancelarii Prezydenta RP i Służby Cywilnej, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także przedstawiciele nauki i środowisk opiniotwórczych powołani przez Prezesa Rady Ministrów.

Finansowanie KSAP

[edytuj | edytuj kod]

Działania statutowe Szkoły są finansowane z budżetu państwa w ramach części 16 – Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Ponadto Szkoła realizuje dodatkowe zadania zlecone oraz projekty międzynarodowe finansowane ze środków Unii Europejskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Władze KSAP. gov.pl. [dostęp 2024-10-12].
  2. ↑ Dz.U. z 2023 r. poz. 1952
  3. ↑ Ustawa z dnia 14 września 2016 r. o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Administracji Publicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1807)
  4. ↑ Filaber 2008 ↓, s. 287.
  5. ↑ Błażej Pindor: Warszawa Gutta. Warszawa: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2018, s. 158. ISBN 978-83-946849-7-6.
  6. ↑ a b c Historia budynku. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-20].
  7. ↑ Biblioteka. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04].
  8. ↑ Rekrutacja. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04].
  9. ↑ Postępowanie rekrutacyjne. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-18].
  10. ↑ Wprowadzenie. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  11. ↑ a b Program kształcenia. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04].
  12. ↑ Języki obce. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  13. ↑ Program Mentor. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  14. ↑ Obowiązki słuchacza. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-23)].
  15. ↑ Szkolenia. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-21)].
  16. ↑ Wykładowcy. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  17. ↑ Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 2024 r. poz. 409)
  18. ↑ Lingwistyczne Postępowanie Sprawdzające. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  19. ↑ a b Kariera w administracji publicznej. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04].
  20. ↑ Kariera. ksap.gov.pl. [dostęp 2018-04-23].
  21. ↑ Stowarzyszenie Absolwentów KSAP. saksap.pl. [dostęp 2016-01-04].
  22. ↑ Promocje KSAP | KSAP [online], ksap.gov.pl [dostęp 2024-07-06].
  23. ↑ a b Album KSAP [online], 2010.
  24. ↑ Jolanta Florczak, Sebastian Szulfer, Album KSAP: XX lat Krajowej Szkoły Administracji Publicznej = 20 years of Poland's National School of Public Administration = Les 20 ans de l'École Nationale d'Administration Publique, Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, 2010.
  25. ↑ Rada KSAP. ksap.gov.pl. [dostęp 2016-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-20)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Dyrektorzy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej

Siedziba KSAP

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krajowa_Szkoła_Administracji_Publicznej_im._Prezydenta_Rzeczypospolitej_Polskiej_Lecha_Kaczyńskiego&oldid=74945761”