Krew pełna konserwowana
Krew pełna konserwowana, KPK – stosowany w transfuzjologii preparat krwiopochodny powstały przez dodanie do krwi pobranej od dawcy płynu konserwującego[1]. Zawiera pełny skład fizjologiczny krwi[1], nie zawiera funkcjonujących płytek krwi ani labilnych czynników krzepnięcia (czynnika V oraz czynnika VIII)[2].
Preparat powinien być przechowywany w temperaturze od +2 do +6 °C[3]. W zależności od podłoża ma różny okres ważności: w płynie CPD – 21 dni, natomiast w płynie CDPA-1 – 35 dni[3].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- w przypadkach, w których występuje równocześnie niedobór erytrocytów i znaczny spadek objętości krwi krążącej (> 25%) oraz do przygotowania składników do transfuzji wymiennej u noworodków (tylko z krwi przechowywanej nie dłużej niż 5 dni)[3][4]
- materiał do izolowania składników krwi[4]
Przetoczenie jednej jednostki KPK dorosłemu powoduje wzrost hematokrytu o 3–4%[1], a poziomu hemoglobiny o 1 g%, natomiast u dzieci przetoczenie 8 ml KPK/kg masy ciała powinno zwiększyć stężenie hemoglobiny o 1 g%[3][1]. Przed przetoczeniem należy wykonać próbę zgodności[3]. Obecnie stosuje się krew pełną rzadziej niż w latach ubiegłych[1].
Krew pełna konserwowana znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017)[5].
Powikłania[edytuj | edytuj kod]
Możliwymi powikłaniami przetoczenia krwi pełnej konserwowanej są: przeciążenie krążenia, hemoliza, reakcje niehemolityczne (przede wszystkim dreszcze, gorączka, pokrzywka), sepsa, przeniesienie zakażenia kiłą (tylko jeżeli zakażona krew przed przetoczeniem była przechowywana w temperaturze 4 °C poniżej 96 godzin), przeniesienie zakażenia wirusowego (np. ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu C (HCV)), przeniesienie zakażenia pierwotniakami (np. malaria), alloimmunizacja, zatrucie cytrynianem sodu (po przetoczeniu dużych ilości krwi pełnej u noworodków i osób z zaburzeniami czynności wątroby), hiperkaliemia, małopłytkowość poprzetoczeniowa oraz ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc[3].
Odmiany[edytuj | edytuj kod]
UKPK, ubogoleukocytarna krew pełna – powstaje podczas pobrania krwi od dawcy do pojemnika z wbudowanym filtrem do usuwania leukocytów. Odfiltrowaniu podlegają leukocyty i płytki krwi, celem profilaktyki zakażenia cytomegalowirusem oraz reakcji niehemolitycznej[4][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Teresa Niechwiadowicz-Czapka, Anna Klimczyk: Leczenie krwią. Warszawa: PZWL, 2011, s. 26-29. ISBN 978-83-200-4241-2.
- ↑ Przetaczanie krwi, jej składników i produktów krwiopochodnych. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2018-07-30].
- ↑ a b c d e f Krew pełna konserwowana (KPK). Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach. [dostęp 2018-07-30].
- ↑ a b c Jolanta Korsak, Włodzimierz Baranowski, Anna Jung, Krzysztof Paśnik, Piotr Radziwon, Jerzy Ratajczak, Zbigniew Rybicki, Kazimierz Sułek: Wytyczne w zakresie leczenia krwią i jej składnikami oraz produktami krwiopochodnymi w podmiotach leczniczych.. Warszawa: Wojskowy Instytut Medyczny, 2014. ISBN 978-83-937276-4-3.
- ↑ WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. s. 26. [dostęp 2018-07-30]. (ang.).
- ↑ Preparatyka krwi i jej składników. Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa im. dr Konrada Vietha w Radomiu. [dostęp 2018-07-30].
