Krokidolit
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![]() | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
Na2FeIII2FeII3Si8O22(OH)2 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
5,5–6 |
Pokrój kryształu |
włoskowy |
Gęstość minerału |
3,3–3,4 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
odcienie niebieskiego, zielony, żółtawe, złocistoczerwone |
Krokidolit – minerał z grupy amfiboli. Występuje w skałach metamorficznych.
Nazwa pochodzi od gr. krokys = włókno wełny (nitka) i lithos = kamień (skała), nawiązuje do wyglądu tego minerału.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Jest to odmiana ribeckitu, charakteryzująca się włoskowym wykształceniem kryształów i mogąca przybierać różne zabarwienie (ciemnoniebieskie, zielonawe, żółtawe, złocistoczerwone).
Krokidolit jest minerałem rzadkim. Tworzy skupienia zbite, równolegle włókniste lub luźne, długie włókna podatne na tkanie (azbest krokidolitowy).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Często występuje w postaci wrostków w kwarcu wywołując efekt optyczny: tygrysiego, bawolego, sokolego bądź efekt kociego oka.
Miejsca występowania: RPA – nad rzeką Oranje, Sokotra, Madagaskar, Kanada, Zambia, Grenlandia, Rosja, Australia, Francja.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Stanowi poszukiwany i ceniony kamień kolekcjonerski i ozdobny.
- Azbest krokidolitowy był stosowany jako materiał budowlany, tkacki, izolacyjny, ogniotrwały.