Kromscy
Kromscy – polski ród książęcy, pochodzenia ruskiego[1].
Etymologia nazwiska[edytuj | edytuj kod]
Nazwisko Kromskich ma charakter odmiejscowy, a konkretniej wywodzi się od miasta Kromy, zlokalizowanego obwódzie orłowskim[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Książęta Kromscy byli prawdopodobnie gałęzią kniaziów czernihowskich. Z nich kniaź Iwan Kromski otrzymuje od króla Kazimierza IV miejscowości Żilino, Dajudino, Biriminowo, znajdującie się w dawnym powiecie brańskim, a także Ponikowicy i Timonicy[1].
Kniaź Andrzej Kromski (prawdopodobnie syn wspomnianego wcześniej Iwana Kromskiego) otrzymuje w 1494 r. przywilej na Rosławl, zlokalizowany w ówczesnym powiecie brańskim, który wcześniej należał do kniazia Semena Iwanowicza (Bielskiego), a w 1498 r., na Wołkonesk i Radohoszcz w ówczesnym powiecie brańskim. Andrzej dostał się do niewoli moskiewskiej w bitwie nad Wiedroszą w 1500 roku, wskutek czego król Zygmunt I, dopominając się w 1510 r. o jeńców litewskich, więzionych w Moskwie, wspominał też o kniaziu Andrzeju Kromskim. Na nim też musiał się skończyć ród kniaziów Kromskich, albowiem odtąd, ani w Rosji, ani na Litwie, nie ma śladu po kniaziach Kromskich[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wolff 1895 ↓, s. 185.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku, Warszawa: Gebethner i Wolff, 1895, s. 698.