Kruźlik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kruźlik
Ilustracja
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1600 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kruźlik”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kruźlik”
Ziemia49°14′11,3″N 19°46′10,0″E/49,236472 19,769444

Kruźlik – niższy, wschodni wierzchołek Grzesia w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej, północnej grani Wołowca. Na głównym wierzchołku Grzesia zmienia ona kierunek na wschodni, na Kruźliku na północno-wschodni i poprzez płytką Przełączkę pod Grzesiem i Czoło opada do głębokiej Bobrowieckiej Przełęczy. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego[1]. Północno-zachodnie stoki Kruźlika opadają do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej, we wschodnim kierunku, do Doliny Chochołowskiej opada z Krużlika grzęda oddzielająca Dolinczański Żleb od Bobrowieckiego Żlebu[2]. Szczyt Kruźlika jest nieco kamienisty i zarastający kosodrzewiną. Stoi na nim słupek graniczny nr 253/2[3].

Górna część południowego, opadającego do Dolinczańskiego Żlebu stoku Kruźlika, od wysokości około 1400 m aż po grań Grześ – Łuczniańska Przełęcz jest trawiasta i również ma nazwę Kruźlik. Górna część stoku opadającego od obydwu szczytów Grzesia do Przełączki pod Grzesiem i do Doliny Bobrowieckiej to Suchy Upłaz, który również jest trawiasty[2]. Są to halizny – pozostałości dawnej Hali Chochołowskiej. Po zniesieniu wypasu pozostawione zostały swojemu losowi, a to oznacza, że stopniowo zarastają kosodrzewiną i lasem[4], Suchy Upłaz w większym stopniu, niż Kruźlik[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba, Polskie Tatry Zachodnie. Przewodnik, Gliwice: Wyd. Ryszard M. Remiszewski – RMR, 1996, ISBN 83-904352-1-7.
  2. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-12-31].
  4. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  5. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-31].