Krupe

Artykuł |
51°2′1″N 23°14′29″E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
51°2'N, 23°14'E |
- błąd |
2313 m |
Odległość |
596 m |
wieś | |
![]() Ruiny zamku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
190 m n.p.m. |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
82 |
Kod pocztowy |
22-302[3] |
Tablice rejestracyjne |
LKS |
SIMC |
0104277[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Krasnystaw ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego ![]() | |
![]() |

Krupe – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Krasnystaw[5][4].
W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą gromady Krupe. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Krasnystaw[6]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 725 mieszkańców[7].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0104283 | Kolonia Krupe | część wsi |
0104290 | Popówka | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo istniał tu niewielki dwór obronny Krupskich (dziedzictwo Krupskich)[8]. Jerzy Krupski w 1492 założył zamek w Krupem[9]. W drugiej połowie XVI w. właścicielami zamku została rodzina Orzechowskich, którzy w Krupem wznieśli wspaniałą renesansową rezydencję. Budowniczym jej w końcu XVI w. był członek wspólnoty braci polskich Paweł Orzechowski, podkomorzy chełmski[10]. W ich posiadaniu zamek pozostał do 1644. Właścicielami Krupe byli: Zborowscy, Gnoińscy, Niemirycze i Buczaccy herbu Pilawa. Po wygaśnięciu rodu Buczackich herbu Pilawa w XVIII wieku, król Stanisław August Poniatowski przywilejem z dnia 5 października 1774 roku nadał ich dobra prawem kaduka Janowi Michałowi Rejowi, staroście nowokorczyńskiemu[11]. Od 1782 roku właścicielami Krupego była rodzina Mrozowickich herbu Prus III[12]. Zamek podupadł podczas potopu i nigdy już nie odzyskał dawnego blasku. W 1794 roku pożar znacznie zniszczył zamek[11], był on dalej niszczony podczas wojen światowych w latach 1915 i 1944[10]. Przeprowadzone w latach 60. XX w. prace zabezpieczające, częściowo uratowały pozostałości wspaniałej niegdyś, magnackiej rezydencji.
Od XVII w. Krupe było siedzibą parafii unickiej pod wezwaniem św. Jana Ewangelisty, która obejmowała trzy wsie: Krupe, Krupiec i Oleśnicę. 22 stycznia 1782 Mikołaj Mrozowicki, podkomorzy królewski i rotmistrz wojsk koronnych, kolator parafii, rekomendował na beneficjum krupskie ks. Symeona Iwaszkiewicza unickiemu biskupowi chełmskiemu Maksymilianowi Rylle. W 1803 r. w Krupem wybudowano nową cerkiew z fundacji Mikołaja Mrozowickiego, którą poświęcił ks. Bazyli Gruszecki, dziekan krasnostawski. Nowa cerkiew, podobnie jak poprzednia była budowlą drewnianą, trójdzielną, z nawą, kruchtą i zakrystią. Pokryto ją gontem. W kopule umieszczono żelazny krzyż i sygnaturkę. Posiadała 6 okien i 4 drzwi. Wewnątrz znajdowały się 3 ołtarze oraz podłoga ułożona z desek sosnowych[13].
Miejscowość związana z działalnością braci polskich[14]. W 1827 r. w Krupem liczącym 27 domów, mieszkało 137 osób. W tej miejscowości w 1909 urodził się: Franciszek Przysiężniak ps. Ojciec Jan – oficer Wojska Polskiego.
W Krupem znajduje się gimnazjum i szkoła podstawowa im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego[15]. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 812 .
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Renesansowy zamek bastionowy w Krupem, w ruinie. Położony przy drodze z Chełma do Krasnegostawu.
- Dwór z XVIII wieku, w parku przy zamku
- Grobowiec braci polskich, na wzgórzu obok wsi[14]
- Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej z początku XX w., wzniesiony jako cerkiew prawosławna św. Jana Teologa[16]
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Krupe w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-02-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-21] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 623 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ [Krupe, str. 729, Tom IV, "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich...toponimy z obszaru Rzeczypospolitej Obojga Narodów", w Warszawie przez Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego; 1880–1902]
- ↑ Zamek bastionowy w Krupem
- ↑ a b Bohdan Guerquin, Zamki w Polsce., Warszawa 1984, s. 187
- ↑ a b E. Pobóg , Zamek w Krupem, [w:] Kłosy. Czasopismo Illustrowane Tygodniowe, T. XXXIV, nr 863, s. 22-23.
- ↑ Archiwum Państwowe w Lublinie, Księgi Grodzkie Krasnostawskie - Seria RMO Sygn. 7, k. 49v-62v (Inwentarz dóbr Krupe, spisany przy przekazaniu przez Michała Reya, podkomorzego nowokorczyńskiego, Mikołajowi Mrozowickiemu, podkomorzemu królewskiemu –1782)
- ↑ Sławomir Braniewski , Parafia unicka pw. św. Jana Ewangelisty w Krupem, [w:] Nestor. Czasopismo Artystyczne, rok X, nr 3/37, Krasnystaw, s. 6-10, 2016 .
- ↑ a b J.M. Bazewicz, Atlas geograficzny illustrowany Królestwa Polskiego .1907, s. 57
- ↑ Strona internetowa Zespołu Nr 5 Gimnazjum i Szkoły Podstawowej w Krupem.
- ↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 140. ISBN 83-232-1463-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krupe, s. 729, Tom IV, "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich...toponimy z obszaru Rzeczypospolitej Obojga Narodów", w Warszawie przez Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Walewskiego; 1880–1902 r.
- Крупе, стр. 223 № 22 (cтр. XIX), "Справочная книжка Люблинской губернии", ред. книжки К. Чернецкий, изд. Люблинской губернской типографией по распоряжению губернского начальства, г. Люблин, 1905 г. (ros.)
- Sławomir Braniewski: Parafia unicka pw. św. Jana Ewangelisty w Krupem. „Nestor. Czasopismo Artystyczne”, 3 (37), Krasnystaw 2016, s. 6-10.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Turystyka i agroturystyka. WALORY KRAJOZNAWCZE I TURYSTYCZNE POWIATU: Szlak "Ariański"-żółty, Szlak Mikołaja Reja, Szlaki Turystyczne - samochodowe
- Krupe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 729 ..— s. 729
- Krupe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 172 .
- Zamek bastionowy w Krupem
- Krupe na mapie
- Tomasz Jurasz: Zamki i ich tajemnice. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 1972 r.
- Irena Rolska-Boruch: Murowane zamki i dwory w ziemi chełmskiej w wiekach XVI i XVII. (data dostępu 18.04.2008)
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona